Heeft Geng Sehat ooit gehoord van hondsdolheid? Als dat zo is, denk je misschien aan dierenbeten als je deze ene ziekte hoort, ja. Ja, dat klopt! Hondsdolheid is een ziekte die wordt veroorzaakt door een virus.
Deze ziekte wordt meestal overgedragen door de beet van een dier dat besmet is met het rabiësvirus. Het virus zal het centrale zenuwstelsel aanvallen en verlamming alias verlamming in een of meer spieren veroorzaken. Als dit niet goed wordt behandeld, kan dit zelfs tot de dood leiden.
Op basis van informatie vrijgegeven door het Ministerie van Volksgezondheid van de Republiek Indonesië, waren er tot 2015 80.000 gevallen van hondsdolheid overdragende dierenbeten in heel Indonesië, met een sterftecijfer van 118 gevallen.
Het hoge aantal sterfgevallen door hondsdolheid komt niet alleen voor in Indonesië, maar ook in andere delen van de wereld. Daarom wordt elke 28 september gevierd als Wereld Rabiës Dag. Dit wordt gedaan om het bewustzijn van hondsdolheid te vergroten, omdat het een zeer vermijdbare ziekte is!
Preventie van hondsdolheid kan worden gedaan bij huisdieren en mensen, waaronder vaccinatie. Vaccinatie dient om het lichaam immuniteit te bieden tegen het virus dat hondsdolheid veroorzaakt. Natuurlijk zijn de vaccins die voor dieren worden gebruikt anders dan die voor mensen, toch, bendes!
Over het rabiësvaccin voor mensen gesproken, wie zou dit vaccin eigenlijk moeten krijgen? Wordt dit vaccin gebruikt nadat het is gebeten door een dier met vermoedelijke hondsdolheid of eerder? Dit is de discussie!
Kan voor en na blootstelling worden gebruikt
Het in Indonesië beschikbare antirabiësvaccin (VAR) heeft de handelsnaam Verorab. Dit vaccin kan worden gebruikt vóór blootstelling aan een dier met vermoedelijke hondsdolheid of onmiddellijk na blootstelling.
Het wordt echter aanbevolen om als voorzorgsmaatregel vaccins te verkrijgen voordat blootstelling onder bepaalde omstandigheden plaatsvindt. De eerste is voor werknemers die met het rabiësvirus werken, bijvoorbeeld onderzoekers en laboratoriummedewerkers waar dit vaccin wordt geproduceerd.
Vaccins worden ook aanbevolen voor mensen die in het wild werken en dierenverzorgers, die de mogelijkheid hebben om in contact te komen met en gebeten te worden door dieren die het rabiësvirus dragen. Vaccins worden ook aanbevolen om te geven aan: reiziger die naar gebieden gaan waar hondsdolheid endemisch is, en die onderweg het risico lopen in contact te komen met dieren die hondsdolheid dragen.
Indien gebruikt voor profylaxe of preventie vóór blootstelling, moet het rabiësvaccin driemaal worden gegeven, namelijk op dag nul (dag 0), 7e dag (dag 7), en de 28e dag (dag 28). Dosis booster Het wordt aanbevolen om een jaar na de eerste vaccinatiereeks te doen, dan booster kom elke 5 jaar terug.
Het vaccin tegen rabiës wordt ook aanbevolen voor gebruik na blootstelling aan een dier met vermoedelijke hondsdolheid. De toediening is echter ook afhankelijk van de ernst van het contact. Als u alleen een dier aanraakt en voedt waarvan wordt vermoed dat het hondsdolheid is, hoeft het vaccin niet te worden gegeven.
Vaccinatie wordt aanbevolen als er sprake is van een kras of schaafwond zonder bloeding bij contact met een dier met vermoedelijke hondsdolheid en als het dier een open wond op het lichaam likt. Vaccinatie is ook aan te raden als er een beet of kras in de huid is doorgedrongen (transdermaal), en in dit geval is het ook aan te raden om anti-rabiës antistoffen te geven.
Voor vaccinatie na blootstelling werd deze 5 keer uitgevoerd, namelijk op dag 0, daarna op de 3e, 7e, 14e en 28e dag. Dit geldt met name voor patiënten die nooit eerder tegen rabiës zijn ingeënt, of die meer dan 5 jaar vóór het incident zijn gevaccineerd.
Ondertussen kan voor patiënten die in de afgelopen 5 jaar tegen rabiës zijn ingeënt, het antirabiësvaccin na blootstelling aan dieren waarvan wordt vermoed dat ze rabiës hebben, op dag 0 en dag 3 worden gegeven. Naast vaccinatie is het belangrijkste dat u moet doen na blootstelling aan een dier waarvan wordt vermoed dat het hondsdolheid is, het wassen van de wond of het besmette gebied met zeep. Ga dan verder met een antiseptische oplossing, zoals alcohol 70% of jodium. Dit zal de kans op verspreiding van het virus helpen verkleinen.
Kan worden gebruikt bij zwangere vrouwen, zuigelingen en kinderen
Het vaccin tegen hondsdolheid kan zowel bij volwassenen als bij zuigelingen en kinderen worden gebruikt. Dit vaccin kan ook worden gebruikt bij vrouwen die zwanger zijn. Het vaccin tegen hondsdolheid wordt redelijk goed verdragen, met milde bijwerkingen, zoals pijn en roodheid op de injectieplaats, en kan soms hoofdpijn veroorzaken.
Injecties worden alleen intramusculair gedaan
Het vaccin tegen hondsdolheid is in poedervorm, dat voor gebruik moet worden opgelost. Het wordt geleverd in injectieflacons en het vaccin moet vóór gebruik in de koelkast (2-8°C) worden bewaard. Dit vaccin is bedoeld voor eenmalig gebruik (één injectieflacon voor één gebruik), dus de rest kan niet worden bewaard.
Het vaccin tegen hondsdolheid kan alleen worden toegediend via intramusculaire injectie. Niet aanbevolen voor andere routes, zoals intraveneus of subcutaan. Bij volwassenen wordt het aanbevolen om het in de deltaspier (bovenarm) te geven. Bij zuigelingen en kinderen wordt het aanbevolen in het dijgebied. Het wordt niet aanbevolen om een vaccin tegen hondsdolheid te geven in het gebied van de bilspieren (billen), omdat het de functie van dit vaccin kan neutraliseren.
Jongens, dat is het enige vaccin tegen hondsdolheid dat je moet weten. Vaccinatie is een van de preventie van hondsdolheid, zowel voor blootstelling als na blootstelling. Ook dieren die normaal gesproken drager zijn van het rabiësvirus, zoals honden, katten en apen, moeten een speciale rabiësvaccinatie krijgen. Vergeet niet dat rabiës een ziekte is die te voorkomen is. En natuurlijk is voorkomen altijd beter dan genezen, toch? Gezonde groeten!
