Weeën zijn een teken dat je klaar bent om te bevallen. De meeste zwangere vrouwen zullen het meestal ervaren bij 39-40 weken zwangerschap. Het is echter een feit dat er enkele zwangere vrouwen zijn die de weeën niet voelen, ook al komen ze eraan opleveringsdatum. In dergelijke gevallen is een manier die kan worden genomen, het induceren van arbeid.
Inductie van de bevalling is het proces van het stimuleren van de baarmoeder zodat weeën ontstaan, zodat zwangere vrouwen normaal kunnen bevallen. Deze procedure wordt meestal om verschillende redenen aanbevolen door het medische team, vooral als er gezondheidsproblemen zijn bij de baby en zwangere vrouwen.
Inductie van arbeid, wanneer is het nodig?
Om te bepalen of u al dan niet bevallingsinductie nodig heeft, zal uw verloskundige verschillende factoren evalueren, waaronder uw gezondheid, foetale gezondheid, zwangerschapsduur, foetaal gewicht en grootte, foetushouding en de status van uw baarmoederhals of baarmoederhals. Er zijn 3 hoofdredenen waarom artsen meestal besluiten om een inleidende procedure uit te voeren, namelijk:
- Zwangerschap is voorbij opleveringsdatum (achterstallig)
Inleiding van de bevalling wordt over het algemeen aangeboden aan vrouwen die na 42 weken nog geen tekenen van bevalling hebben vertoond. De reden is dat het risico op overlijden of andere gezondheidsproblemen door de baby wordt ervaren als de zwangerschap langer dan 42 weken is.
- Voortijdige breuk van vliezen
Als uw vliezen meer dan 24 uur voor de bevalling zijn gescheurd, lopen u en uw baby een hoog risico op infectie. Afhankelijk van uw zwangerschapsduur wordt inductie van de bevalling aanbevolen.
Als de vliezen breken na de 34e week van de zwangerschap, zal het medische team u een keuze geven, of u de bevalling wilt inleiden of gecontroleerd wilt worden tot u op natuurlijke wijze bevalt. Ondertussen, als de vliezen breken vóór de 34e week, krijgt u een sterke aanbeveling voor het inleiden van de bevalling.
- Bepaalde gezondheidsproblemen of de foetus ontwikkelt zich niet
Er zijn bepaalde omstandigheden waardoor de verloskundige of verloskundige het gevoel heeft dat het beter zou zijn als de baby vroeg geboren zou worden. Deze voorwaarden omvatten:
- De foetus groeit en ontwikkelt zich niet zoals het zou moeten, het geschatte gewicht van de foetus is bijvoorbeeld minder dan 10% van de zwangerschapsduur.
- Hypertensie of hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap ervaren, hetzij vóór de 20e week (chronische hypertensie) of na de 20e week (zwangerschapshypertensie), of symptomen van pre-eclampsie vertonen.
- Er is een infectie van de placenta (chorioamnionitis).
- Te weinig vruchtwater dat de foetus beschermt (oligohydramnion).
- Zwangerschapsdiabetes hebben.
- De placenta scheidt zich van de baarmoederwand, gedeeltelijk of volledig, voordat het bevallingsproces plaatsvindt (placenta-abruptie/placenta-abruptie).placenta abruptie).
- Lijdt aan nierproblemen.
- Obesitas ervaren.
Later zal de verloskundige of verloskundige uitleggen wat de mogelijkheden zijn, zodat u kunt overwegen of u al dan niet een bevallingsprocedure moet ondergaan.
Daarnaast is er ook een electieve inductie van de bevalling, die wordt uitgevoerd bij zwangerschappen die geen medische tussenkomst vereisen. Als u bijvoorbeeld ver van een ziekenhuis of gezondheidsdienst woont, zal een geplande inleiding van de bevalling u helpen een plotselinge geboorte te voorkomen.
In dat geval zal de hulpverlener er eerst voor zorgen dat u minimaal 39 weken zwanger bent voordat u de bevalling inleidt.
Wie mag geen inductie van arbeid hebben?
Niet alle zwangere vrouwen mogen arbeid inleidende procedures uitvoeren. Wie zijn zij?
- Vrouwen die eerder een keizersnede hebben gehad met een klassieke (verticale) incisie.
- Zwangere vrouwen met een aandoening waarbij de placenta de baarmoederhals bedekt (placenta previa)
- Zwangere vrouwen met stuitligging of transversale babycondities.
- Zwangere vrouwen met de toestand van de navelstreng die de vagina binnenkomt vóór het tijdstip van bevalling (navelstreng prolaps).
Voorbereiding op arbeidsintroductie
Inductie van de bevalling wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of kraamkliniek, onder toezicht van een medisch team. Voordat u deze procedure uitvoert, wordt membraan sweep of ook wel bekend als cervicale sweep.
De verloskundige of verloskundige veegt tijdens het inwendig onderzoek met de vinger over de baarmoederhals. Deze procedure is bedoeld om het vruchtwater dat de baby bedekt van de baarmoederhals te scheiden. Door deze scheiding komt het hormoon prostaglandine vrij, wat de bevalling kan veroorzaken.
Actie cervicale sweep voelt u zich ongemakkelijk en een beetje bloederig. Als het geboorteproces daarna niet plaatsvindt, wordt de bevalling ingeleid.
Arbeidsinductieproces
Er zijn verschillende methoden van arbeidsinductie. Hoewel, afhankelijk van de aandoening, zal het medische team over het algemeen:
- De baarmoederhals "voorbereiden"
Soms worden synthetische prostaglandinen gebruikt om het cervicale gebied te verzachten of te verdunnen. Nadat dit is gebruikt, worden de weeën die u ervaart en de hartslag van de baby gecontroleerd. In andere gevallen kan de arts ook een katheter in de baarmoederhals inbrengen en deze vervolgens vullen met zoutoplossing.
- Doorbreken van de vruchtzak
Een techniek die bekend staat als amniotomie wordt uitgevoerd door een klein gaatje in de vruchtzak te maken. U zult waarschijnlijk een stroom warme vloeistof voelen naar buiten komen, wat betekent dat uw water is gescheurd.
Amniotomie wordt alleen gedaan als een deel van je baarmoederhals verwijd en uitgedund is en het hoofd van de baby in het bekken ligt. Naast het monitoren van de hartslag van de baby, zowel voor als na de procedure, zal het medisch team ook de toestand van het vruchtwater controleren, of er nu meconium aanwezig is of niet.
- Intraveneuze medicijnen gebruiken
In het ziekenhuis zal het medische team u waarschijnlijk Pitocin geven, een synthetische versie van oxytocine, het hormoon dat ervoor zorgt dat de baarmoeder samentrekt. Nogmaals, de weeën en hartslag van de baby zullen worden gecontroleerd. Wat u moet weten, artsen kunnen een combinatie van methoden voor arbeidsinductie doen.
Hoe voelt arbeidsinductie aan?
Inductie van de bevalling zal meestal pijnlijker zijn dan de natuurlijke tekenen van bevalling. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel zwangere vrouwen die deze procedure ondergaan verzoeken om epidurale anesthesie, een pijnstillende procedure tijdens de bevalling.
Nadat de arbeidsinductieprocedure is voltooid
In de meeste gevallen zal inductie van de bevalling helpen bij een succesvolle vaginale bevalling. De tijd die nodig is om de bevalling te bereiken, hangt echter af van de gereedheid van uw baarmoederhals, de gebruikte inductietechniek en hoe uw lichaam op deze procedure reageert.
Als je baarmoederhals niet klaar is voor bevalling, dan moet je een paar dagen wachten. Meestal is de tijdspanne rond 24-48 uur. Maar als alles soepel verloopt, kun je je kleintje binnen een paar uur knuffelen!
Ongeveer 75% van de nieuwe moeders die een bevallingsprocedure ondergaan, is met succes normaal bevallen. Soms is arbeidsinductie echter niet succesvol.
Als je dit hebt, kom je voor 2 keuzes te staan, wil je weer een bevalling inleiden of kies je voor een ander bevallingsproces, namelijk via keizersnede. Wat mama ook beslist, dit is natuurlijk in het belang van je kleintje om veilig en gezond geboren te worden. Dus luister naar je lichaam en vertrouw op je eigen instinct! (ONS)
Bron
NHS: arbeid induceren - Uw zwangerschaps- en babygids
Mayo Clinic: Arbeidsinductie
