De aanwezigheid van de baby is zeker een aanvulling op het geluk van mama's en papa's. Weet je echter dat achter de aanwezigheid van je kleintje een kronkelproces en een lange reis schuilgaat? Als je nieuwsgierig bent naar hoe het proces van zwangerschap verloopt, laten we dan naar de volgende samenvatting kijken.
Volgorde van zwangerschap
Over het algemeen weten we alleen dat een zwangerschap begint wanneer een sperma een eicel bevrucht. Dit gebeurt meestal binnen 2 weken na de eerste dag van de laatste menstruatie (LMP). Het optreden van zwangerschap is echter niet zo eenvoudig, weet je. In het kort (als het kort mag worden genoemd), vindt zwangerschap plaats door het volgende proces:
1. Ovulatie
Om zwanger te worden, moet een vrouw eerst kunnen ovuleren. In gezonde vrouwelijke voortplantingsorganen vindt elke maand de eisprong plaats. De complexe interactie tussen de hypofyse in de hersenen, de eierstokken (eierstokken) en de baarmoeder creëert de perfecte omgeving voor ovulatie (het vrijkomen van een eicel). Het sperma en de eicel ontmoeten elkaar, waarna de bevruchte eicel zich in de baarmoeder nestelt.
Het eerste dat zal gebeuren, is dat de hypofyse hormonen afgeeft om de eierstokken te vertellen dat ze een aantal met vocht gevulde zakjes moeten produceren die follikels worden genoemd. Naarmate de follikel groeit, komt het hormoon oestrogeen vrij. Oestrogeen werkt om het slijmvlies van de baarmoeder te verdikken ter voorbereiding op de zwangerschap.
Op de 7e dag van de menstruatiecyclus is er slechts één follikel die blijft groeien en de eicel (rijpe eicel) erin voedt. Op dag 12 geeft de rijpe follikel het hormoon oestrogeen af en reist door het bloed.
Wanneer oestrogeen de hypofyse in de hersenen bereikt, reageert de hypofyse door het vrijgeven van luteïniserend hormoon. Dit hormoon zorgt voor een "stimulus" voor de follikels om weer te groeien.
Vlak voor de eisprong komt het ei in de follikel vanzelf vrij. De follikel begint een chemische vloeistof af te geven die de nabijgelegen eileider duwt om dichterbij en rond de follikel te komen. De follikel zwelt op totdat deze barst, waarna het ei en de vloeistof in de buikholte vrijkomen. Kleine vingerachtige uitsteeksels aan het einde van de eileider, fimbriae genaamd, vegen de gescheurde follikel op en nemen het ei op.
Vervolgens wordt het ei getransporteerd naar de ingang van de eileider. Eenmaal in de wand van de eileider duwen spiersamentrekkingen het ei voorzichtig naar de baarmoeder. Het ei zal het sperma ontmoeten op zijn weg door de eileider en bevruchting zal plaatsvinden, of het zal in de baarmoeder aankomen zonder bevrucht te worden en opnieuw in het lichaam te worden opgenomen.
2. Begrip l
Na de eisprong gaat het proces door tot aan de bevruchting. Dit is het moment waarop sperma door de vagina naar de baarmoeder reist en het ei in de eileider bevrucht. De eicel leeft 12 tot 24 uur en moet onmiddellijk worden bevrucht als een vrouw zwanger wil worden.
De uitbarsting van oestrogeen vlak voor de eisprong werkt ook in de baarmoederhals (baarmoederhals) om een heldere, eiwitrijke gelei te creëren die de bovenkant van de vagina bedekt tijdens seks. Dit maakt de vagina zuur om andere infecties te voorkomen. Het is ook een geschikte omgeving voor het overleven van sperma.
Wanneer de zaadlozing plaatsvindt, zwemt het sperma snel omhoog en in de baarmoederhals, waar het met behulp van slijm tot vijf dagen kan overleven voordat het ei wordt vrijgegeven. Wanneer een eicel vrijkomt tijdens de eisprong, is deze bedekt met plakkerige cellen, die de eileider helpen om het op te vangen.
Lees ook: Mama's, laten we dit doen zodat je zwanger kunt worden na een miskraam zoals Aurel Hermansyah
3. Bemesting (bemesting)
Het ei en het sperma ontmoeten elkaar in de eileider. Hoewel er maar één spermacel nodig is om een baby te maken, moeten meerdere spermacellen zich hechten aan de buitenste schil en het membraan van het ei voordat een enkel sperma het ei kan binnendringen en bevruchten.
Na de bevruchting combineren het ei en het sperma heel snel en delen zich in een embryo. Er komt een chemische vloeistof vrij om te voorkomen dat ander sperma binnendringt. Gedurende de volgende vier of vijf dagen blijft het bevruchte ei zich delen en naar de baarmoeder gaan.
De vereniging van sperma en ei wordt een zygote genoemd. De zygote bevat alle genetische informatie (DNA) die nodig is om een baby te worden. De helft van het DNA komt uit de eicel van de moeder en de andere helft uit het sperma van de vader. De zygote brengt de komende dagen door door de eileider.
Gedurende deze tijd deelt de zygote zich en vormt een bal van cellen die de blastocyst wordt genoemd. De binnenste groep cellen wordt het embryo. Dit embryo zal uitgroeien tot een baby. Terwijl de buitenste celgroep een structuur wordt, ook wel een membraan genoemd, die het embryo onderhoudt en beschermt.
Een soort weefsel dat een trofoblast wordt genoemd, ontwikkelt zich uit het bevruchte ei en omringt het. Deze trofoblast helpt de blastocyst te implanteren zodra deze in de baarmoeder is aangekomen. De trofoblast begint in het baarmoederslijmvlies te duwen. Vervolgens trekt de trofoblast het ei in de baarmoederwand en leidt het bloed naar het bevruchte ei.
Herinner je je nog het hormoon progesteron dat vrijkomt uit de gescheurde follikel (of nu? corpus luteum) ? Hormonen die in de bloedbaan circuleren, bereiden de baarmoeder voor op ei-implantatie.
4. Implantatie (planten)
Er is slechts een korte tijd waarin een blastocyst in de wand van uw baarmoeder kan worden geïmplanteerd. Meestal beslaat dit de dagen 6 tot 10 na de conceptie. Zodra de blastocyst de baarmoeder bereikt, implanteert deze zichzelf in de baarmoederwand (implantatie).
De blastocyst heeft slechts een korte tijd, ongeveer 6 tot 10 dagen na de bevruchting, om zich in de baarmoederwand te implanteren. Op dit moment moet het slijmvlies van de baarmoeder verdikt zijn en klaar zijn om de baby te ondersteunen.
Zodra de blastocyst zich met succes aan de baarmoederwand heeft gehecht, ontvangt hij voedingsstoffen uit het bloed om delen van de placenta te vormen, zodat de foetus kan beginnen te groeien. Bij sommige vrouwen kan dit proces worden gevoeld met krampachtige symptomen zoals premenstruatie.
Naast krampen kunt u ook implantatiebloedingen of spotting ervaren. Dit gebeurt meestal 10 tot 14 dagen na de conceptie of rond de tijd van uw gebruikelijke menstruatie. Implantatiebloedingen zijn meestal veel lichter dan normale menstruatiebloedingen.
Daarna zullen er genoeg hormonen zijn humaan choriongonadotrofine (hCG) om een positief resultaat van de zwangerschapstest te activeren. Andere vroege zwangerschapssymptomen kunnen zich snel na succesvolle implantatie beginnen te ontwikkelen.
Dit zal ook steeds sterkere signalen naar de eierstokken sturen om de productie van progesteron, die de foetus nodig heeft om te overleven, te verlengen en te verhogen. Aan de andere kant, als er geen zwangerschap heeft plaatsgevonden, zullen de oestrogeenspiegels zich weer opbouwen en zal het baarmoederslijmvlies zich voorbereiden om zichzelf af te werpen. Dit is waar de menstruatiecyclus zal plaatsvinden.
Wauw, hoe lang en ingewikkeld de reeks stappen om zwangerschap te veroorzaken. Alles moet gebeuren om de zwangerschap te laten duren. Hopelijk kan deze informatie een kennisvoorziening zijn voor moeders in afwachting van de aanwezigheid van uw kleintje, ja. (ONS)
Lees ook: De problemen waardoor ouders het vaakst ruzie maken in het eerste jaar van de geboorte van een baby
Verwijzing
UCSF Gezondheid. Conceptie: hoe het werkt
De vrouwen. Ovulatie en conceptie
Gezondheidslijn. conceptie
Zeer goed familie. implantatie
Medline Plus. Foetale ontwikkeling
