Laat depressieve patiënten niet alleen worstelen
Mensen met een depressie ervaren vaak eenzaamheid, diep verdriet en voelen zich nutteloos. Uit wanhoop kozen ze ervoor om een einde aan hun leven te maken. Hier zijn 3 mensen met een depressie die bereid zijn hun verhalen met Guesehat te delen. De sleutel is er maar één, laat ze niet alleen vechten. Degenen die het dichtst bij u staan, moeten alerter zijn als u de minste symptomen van depressie aantreft bij degenen die het dichtst bij u staan. Wacht niet tot het te laat is.
Anto, 34 jaar oud, probeerde zelfmoord sinds 13 jaar
De middelbare school wordt vaak de overgangsperiode van de kindertijd naar de vroege adolescentie genoemd. Geen wonder dat de meeste kinderen op de middelbare leeftijd de voorkeur geven aan spelen en een eenvoudige geest hebben. Maar niet met Anton. De depressie kwam toen hij nog op de middelbare school zat.
Het begon allemaal toen hij de stad uit moest vanwege de eisen van zijn vaders baan. Hij moest zijn huis en vrienden verlaten en naar een nieuwe plek verhuizen. Nadat hij de stad uit was verhuisd, bleek hij moeite te hebben zich aan te passen.
"Ja, zijn naam is nog jong. Omdat ik van Jakarta naar het gebied ben verhuisd, heb ik" superioriteitscomplex. Ik heb er zelfs op neergekeken", zei Anto tegen GueSehat. Door de moeilijkheid om zich aan te passen, stond hij onder veel stress.
Gedachten aan zelfmoord kwamen voor het eerst in zijn hoofd op toen Anto in de 3e klas van de middelbare school zat. In die tijd probeerde hij twee keer zelfmoord te plegen. "De eerste keer dat ik insectenwerend middel nam, dronk ik alles op, maar gaf ik meteen over. De tweede keer probeerde ik mijn handen te scheren, maar vanwege de pijn stopte ik", legt Anto uit. Omdat beide zelfmoordpogingen mislukten, had Anto het gevoel dat hij zichzelf geen pijn kon doen. Als gevolg daarvan begon hij andere mensen pijn te doen. "Ik was brutaal. Dat waren tijden die ik me niet wil herinneren", zei hij.
Anto begon zijn leven te reorganiseren toen hij in de tweede klas van de middelbare school zat. Hij begon te stoppen met anarchistisch te zijn. De depressie kwam echter opnieuw nadat hij in 2011 trouwde. Er waren verschillende redenen die ervoor zorgden dat zijn depressie terugkeerde, onder meer omdat hij in 2014 zijn baan moest verliezen.
Terwijl hij op zoek was naar een nieuwe baan, werd Anto chauffeur bij een online taxibedrijf. Anto voelt zich steeds wanhopiger en heeft besloten zelfmoord te plegen als zijn geld opraakt en hij geen baan heeft gevonden. Hij wilde de familie niet tot last zijn. Anto had 10 pakken rattengif klaargemaakt voor zijn zelfmoordplan. Hij stelde zelfs een datum vast en schreef de redenen op waarom hij de beslissing nam.
Lees ook: 8 onverwachte symptomen van depressie
Gelukkig werd dit voornemen niet uitgevoerd omdat Anto eindelijk een baan kreeg. Suïcidale gedachten kwamen echter weer boven toen zijn vrouw voor de vijfde keer een miskraam kreeg. Toen zelfmoordgedachten Anto's geest vertroebelden, haalde een vriend hem over om naar een psychiater te gaan. Ondanks zijn twijfels luisterde Anto eindelijk naar de woorden van zijn vriend. Hij bepaalt echter dat als hij op de datum van zijn zelfmoord niet verbetert, hij zal aftreden.
Na een bezoek aan een psychiater kreeg Anto orale medicatie. Na het starten van de behandeling verliet hij ook het huis. Zijn relatie met zijn vrouw wordt zelfs steeds meer gespannen. Niemand in zijn familie wist immers van zijn toestand.
Daarna sloot Anto zich aan bij een steungroep voor mensen met psychische problemen. Sinds hij met de behandeling is begonnen en zich bij de steungroep heeft aangesloten, is zijn toestand tot nu toe verbeterd.
Nur Yana Yirah, 32, lijdt aan postpartumdepressie
Yana heeft een ander verhaal met Anto. Ze begon depressief te worden toen haar eerste kind in haar baarmoeder stierf. De symptomen die ze ervoer, zoals verdriet, hopeloosheid en trauma, duurden tot haar tweede zwangerschap.
Toen ze voor de tweede keer zwanger was, raakte Yana in een diepe depressie. "Ik voel me vaak verdrietig, huil en sluit mezelf af van de omgeving. Ik ben ook bang om ziekenhuizen, artsen en verpleegsters te zien", vertelde Yana aan GueSehat. Ze krijgt vaak paniekaanvallen tijdens zwangerschapscontroles.
Yana's depressie ging door tot ze beviel, en werd zelfs erger. Hoewel zijn zoon gezond werd geboren, was hij nog steeds depressief. De symptomen die Yana ervaart verstoren haar relatie met haar familie, en zelfs conflicten met haar man komen vaak voor.
De depressie die hij ervoer had zijn innerlijke band met zijn kind verstoord. "Toen hij werd geboren, was het niet dat hij niet van hem hield, hij voelde gewoon geen band. Als hij huilde, negeerde ik hem. Als hij dorst had of honger had, negeerde ik hem", zei Yana. Als haar kind huilt, raakt ze gefrustreerd en huilt ze ook. Hij had zo vaak mogelijk het gevoel geen contact te willen maken met zijn zoon. "Dus voor een baby zorgen is als het zorgen voor een pop of een levenloos voorwerp."
Totdat Yana uiteindelijk, op het ergste moment van haar ziekte, op het idee kwam om haar 9 maanden oude kind mee te nemen om haar leven in een meer te beëindigen. Eerder had Yana geprobeerd zichzelf pijn te doen. Na verloop van tijd had hij echter gedachten om zelfmoord te plegen met zijn zoon.
Gelukkig is Yana zich bewust van deze gevaarlijke gedachten, en uiteindelijk vraagt ze degenen die het dichtst bij haar staan om hulp. "Dankbaar dat velen hebben geholpen haar te redden, waaronder echtgenoten, psychologen en vrienden uit de gemeenschap", zei Yana. Sindsdien is Yana zich gaan focussen op controle en het ondergaan van een behandeling. Ze weet ook al dat haar ziekte postpartumdepressie of postpartumdepressie is.
Na routinematig counseling, psychotherapie en deelname aan een gemeenschapsondersteuningsgroep, begon Yana's toestand te verbeteren. Momenteel is ze ook actief in sociale activiteiten om het bewustzijn over depressie, met name postpartumdepressie, te vergroten.
Lees ook: Vijf manieren om een gelukkig leven te leiden volgens onderzoek
Titi, 19 jaar oud, doet zichzelf vaak pijn
Titi begon gedachten te krijgen om zichzelf pijn te doen toen ze nog op de middelbare school zat. Op dat moment had hij zichzelf gewurgd. Hij durfde destijds geen scherpe voorwerpen te gebruiken uit angst dat andere mensen en ouders zijn littekens zouden zien. Ten slotte heeft hij de neiging zichzelf vaak met scherpe voorwerpen te slaan.
Tijdens de middelbare school begon Titi zich weer te stabiliseren. Zijn depressie keerde echter terug vanwege de druk die hij ervoer voordat hij naar de universiteit ging. Hij slaagde er niet in om naar een van de universiteiten te gaan die zijn ouders wilden. "In die tijd zei mijn vader woorden die een zware slag voor me waren", vertelde Titi aan GueSehat.
Uiteindelijk ging Titi naar een andere universiteit. Sinds zijn studie woont hij ook alleen in een pension. Zijn depressie werd erger vanwege zijn leven op de universiteit. Het meisje dat momenteel 19 jaar oud is, voelt zich in het nauw gedreven en kan geen goede vrienden hebben. "Ik voel me hopeloos, mijn ouders geven niet om mij, ook mijn vrienden", legt Titi uit.
De depressie die ze ervoer had Titi ertoe aangezet zichzelf te beschadigen. Hij sneed zichzelf. "Mijn hoofd was helemaal leeg. Ik sloeg mezelf plotseling. Maar toen hoorde ik een stem in mijn hoofd die keer op keer 'nee' zei. Toen realiseerde ik me dat er overal bloed was", zei Titi.
Titi's symptomen begonnen ook haar activiteiten te hinderen. Hij had de universiteit een maand overgeslagen. Zijn GPA daalde. Door frequente angst begon hij ook vaak ziek te worden, zoals spijsverteringsproblemen.
Titi besefte dat deze ziekte erg verontrustend was. Daarom is hij van plan hem door een arts te laten onderzoeken. "Er is een plan, maar het geld is niet genoeg. Ik ben nu aan het sparen zodat ik me kan laten behandelen", zei Titi. Hij hoopt snel zijn studie af te ronden en te kunnen werken, zodat hij een reguliere behandeling kan krijgen.
Lees ook: Hoe is depressie? Dit is de uitleg.
Hoe voelt een depressie? Wat veroorzaakte het?
Op de vraag hoe depressie voelt, beschreef Titi het als leeg voelen. "Als ik down ben, voelt het hopeloos, er is geen motivatie om iets te doen, inclusief de dingen die ik vroeger graag deed. Ik wil niet eens eten en slapen. Als ik hyper ben, voelt het goed, maar de vreugde is leeg," legde hij uit.
Hetzelfde met Titi, Yana zei ook dat depressie hetzelfde is als je leeg en hopeloos voelen. "Iedereen moet op een gegeven moment verdrietig zijn geweest. Maar als het op depressie aankomt, is het dagen, weken, maanden lang verdrietig en hopeloos. Ik voel me ook moe, ook al doe ik niets", zei Yana.
Voor Anto is depressie hetzelfde als gevangen zitten in verdriet en hopeloosheid en geen uitweg weten. "Deze depressie komt plotseling op, voelt zich plotseling uit het niets en heeft geen hoop. Ik weet dat elk probleem een oplossing heeft. Ik kan gewoon geen manier vinden om tot een oplossing te komen, ook al wil ik er een hebben."
Volgens dr. A. A. Ayu Agung Kusumawardhani, een psychiater-specialist van RSCM, depressie is een ziekte die ervoor zorgt dat patiënten een verminderde stemming of gevoelens ervaren. De stemmingsdaling die mensen met een depressie ervaren, is zeer significant en veroorzaakt ongemak en verstoring van activiteiten.
"De klinische symptomen zijn niet alleen een afname van de stemming, maar worden gevolgd door een afname van het denkvermogen. Het denkproces vertraagt, kan zich niet concentreren, is pessimistisch, alle situaties worden vanuit een negatieve hoek bekeken", legt uit. dr. A.A. Ayu Agung Kusumawardhani naar GueSehat.
De oorzaken van depressie zijn in tweeën te delen, namelijk door biologische factoren en externe factoren. Biologische factoren betekenen dat er een probleem is met de regulatie van de neurohormonen. Er is een disbalans van het hormoon serotonine in de hersenen. Serotonine is een hormoon dat lustgevoelens reguleert. Over het algemeen ervaren mensen met een depressie verminderde niveaus van serotonine in de hersenen.
Ondertussen worden externe factoren veroorzaakt door de omgeving of externe situaties die ervoor zorgen dat een persoon zich hopeloos voelt. "Echter, zelfs als externe factoren de belangrijkste oorzaak zijn van ernstige depressie, heeft het meestal biologische factoren", legt dr. AA Ayu Agung Kusumawardhani.
