HIV-testprocedure

Een hiv-test wordt gebruikt om te bepalen of een persoon besmet is humaan immunodeficiëntievirus of hiv. De HIV-testprocedure wordt uitgevoerd met behulp van een monster van bloed, speeksel of urine. Geng Sehat moet op de hoogte zijn van de HIV-testprocedure, gezien het toenemende aantal HIV/AIDS-gevallen in de wereld en in Indonesië. Hier is een volledige uitleg van de HIV-testprocedure!

Lees ook: Negatief stigma zorgt ervoor dat mensen terughoudend zijn om hiv/aids-tests te doen

HIV-testprocedure, wat is het doel?

De Centers for Disease Control Prevention beveelt aan dat iedereen tussen de 13 en 64 jaar minstens één keer op hiv wordt getest, als onderdeel van hun routinematige gezondheidscontrole.

De HIV-testprocedure wordt ook aanbevolen voor zwangere vrouwen, om te voorkomen dat het virus in haar baarmoeder op het kind wordt overgedragen. Ondertussen wordt een of twee keer per jaar testen aanbevolen voor mensen met een hoog risico op een hiv-infectie.

Mensen met een hoog risico op het krijgen van een HIV-infectie zijn onder meer:

  • Mannen die seksueel actief zijn, vooral met andere mannen.
  • Mensen die illegale drugs gebruiken, gebruiken injecties.
  • Iedereen die graag van seksuele partner verandert.
  • Iedereen die regelmatig risicovolle seks heeft, ook onbeschermde seks.
  • Mensen die partners hebben die besmet zijn met hiv.

Soorten HIV-testprocedures

Er zijn soorten HIV-testprocedures die direct of indirect zijn. Dit type HIV-testprocedure detecteert niet direct het virus, maar eerder een eiwit of antilichaam dat door het immuunsysteem wordt geproduceerd als reactie op het virus.

Ondertussen detecteert dit type HIV-testprocedure rechtstreeks eiwitantigenen op het oppervlak van het virus) of RNA (viraal genetisch materiaal). Er zijn verschillende opties voor HIV-testprocedures, met verschillende snelheid en nauwkeurigheid:

Snelle point-of-care-test: Deze test kan een eerste resultaat geven van ongeveer 20 minuten. Voor deze test kan een bloedmonster van een vinger, een uitstrijkje van het tandvlees of een urinemonster nodig zijn.

Standaard point-of-care-test: een laboratoriumtest die alleen hiv-antilichamen aantoont. Deze test wordt ook wel een HIV-ELISA genoemd. Voor deze test is een bloedmonster vereist. De resultaten komen meestal 5-10 dagen later.

Snelle thuistest: Deze test maakt gebruik van speeksel en kan thuis worden gedaan. De testresultaten kunnen binnen 20 minuten beschikbaar zijn.

Nucleïnezuurtest (NAT): een test die een bloedmonster gebruikt om HIV-RNA te detecteren.

Home collectie kits: Deze testkit is ook online te bestellen. Deze antilichaamtest vereist een druppel bloed op de testkaart, die vervolgens naar een laboratorium wordt gestuurd. U kunt de resultaten telefonisch of persoonlijk ontvangen online, een dag nadat het monster was aangekomen.

Nucleïnezuurtesten (NAT): Deze HIP-testprocedure detecteert HIV-RNA. Hoewel duur, kan NAT HIV sneller detecteren dan andere soorten tests.

Als de resultaten van deze tests positief zijn, is een tweede test nodig om te bevestigen en te bevestigen dat de diagnose correct is.

Nauwkeurigheidsniveau HIV-testprocedure

HIV-tests zijn meestal zeer nauwkeurig als ze correct worden uitgevoerd. Sommige soorten tests zijn echter nauwkeuriger dan andere. Onjuiste monsteropslag kan ook de nauwkeurigheid van de test beïnvloeden.

Voor HIV-testprocedures zijn point-of-care-tests veel nauwkeuriger dan tests die thuis kunnen worden gedaan. Ondertussen zijn bloedonderzoeken meestal nauwkeuriger dan speeksel- of urinetests.

Er zijn ook enkele ziekten die ervoor kunnen zorgen dat de resultaten van de HIV-testprocedure verkeerd, positief of negatief zijn. Ziekten die valse testresultaten kunnen veroorzaken, zijn onder meer syfilis, lupus en de ziekte van Lyme.

Risico's en contra-indicaties voor de HIV-testprocedure

Er zijn geen contra-indicaties voor HIV-testen, maar er zijn enkele risico's. Als u een bloedmonster gebruikt, kunt u pijn, zwelling en blauwe plekken rond de injectieplaats ervaren.

Wat te doen vóór de HIV-testprocedure?

De HIV-testprocedure vereist geen speciale voorbereiding vooraf. U hoeft alleen maar klaar te zijn om de procedure te doorlopen. Hiv/aids is een ziekte die nog steeds een negatief stigma heeft in de samenleving. Veel mensen willen zich hierdoor niet laten testen op hiv. Als u zich zorgen maakt over uw privacy, zoek dan naar een kliniek die vertrouwelijke testgegevens aanbiedt.

Het juiste moment voor een HIV-testprocedure

timing of tijd is een belangrijk ding om de HIV-testprocedure te doen. Als u een HIV-infectie heeft, is er een periode, de zogenaamde vensterperiode, waarin de test geen nauwkeurig resultaat kan geven.

Aangezien de hiv-test antilichamen of antigenen detecteert, moet u wachten tot uw lichaam voldoende antilichamen heeft aangemaakt om een ​​positief resultaat te detecteren. Als u te vroeg op hiv test, kan deze negatief zijn, maar in werkelijkheid verkeerd zijn.

De HIV-testprocedure zelf is eigenlijk verdeeld in drie stappen, namelijk: pre-test counseling, HIV-test, en counseling na de test. Afhankelijk van het type test dat wordt uitgevoerd, kan het proces 35 - 45 minuten duren.

Eten en drinken vóór HIV-testprocedure

Er zijn geen voedingsmiddelen of dranken die vermeden moeten worden voordat een HIV-testprocedure wordt uitgevoerd. Als u echter een orale test gebruikt die thuis kan worden gedaan, vermijd dan 30 minuten voordat u de test doet, uw tanden te poetsen of te gorgelen met mondwater.

Lees ook: Opportunistische infecties: de grootste bedreiging voor mensen met hiv/aids

Wat is de HIV-testprocedure?

Op de dag van de hiv-test wordt u gevraagd om u aan te melden, enzovoort. Er zijn verschillende vragen die u als achtergrondinformatie moet beantwoorden, zoals etniciteit, seksuele geaardheid, seksuele activiteit, gebruik van bepaalde chemicaliën en of u eerder een hiv-test heeft ondergaan.

Pre-test

Tijdens de pre-test counseling, worden u meestal verschillende dingen gevraagd door medisch personeel. Tijdens de counseling wordt u gevraagd naar uw recente blootstelling, seksuele activiteit en drugsgebruik. Deze informatie is nodig zodat medisch personeel de hoogte van uw risico op het krijgen van hiv kan achterhalen.

Wanneer HIV-test

De HIV-testprocedure kan variëren, afhankelijk van het type test dat u kiest:

Snelle hiv-bloedtest:

  • Uw vinger wordt gereinigd met antiseptisch papier.
  • Het medisch personeel prikt met een lancet dun in uw vinger om een ​​druppel bloed af te nemen.
  • Het bloed wordt in een kleine glazen buis gezogen, een pipet genaamd, en vervolgens erin opgeslagen buffer.
  • Buffer en twee andere chemicaliën (vloeibare oplossing en stervende agent) wordt in een enkel plastic gegoten dat een membraan wordt genoemd.
  • Na 15-20 minuten wordt het membraan gecontroleerd. Als het membraan één stip aan de onderkant heeft, is de test niet-reactief (negatief). Als het membraan twee stippen heeft, is de test reactief (direct positief). voorbarig).
  • Vervolgens wordt er een bloedonderzoek gedaan om het te bevestigen, de resultaten zullen een paar dagen later verschijnen.

Snelle mondelinge HIV-test:

  • Medisch personeel gebruikt een monddoekje dat over de boven- en ondertanden en het tandvlees wordt gewreven.
  • Vervolgens wordt het opgeslagen orale uitstrijkje in de oplossing geplaatst buffer gedurende 20 minuten.
  • Het monddoekje heeft dezelfde resultaten als het zwangerschapstestpakket. Als er één lijn op het handvat staat, is het testresultaat niet-reactief (negatief). Als er twee lijnen op het handvat staan, is de test reactief (aanzienlijk positief). voorbarig).
  • Dan wordt er een bloedonderzoek gedaan om dit te bevestigen. U kunt de resultaten op dezelfde dag ontvangen als de test wordt gedaan.

HIV antilichaam bloedtest:

  • Om de aderen te laten zwellen, wordt een elastisch verband op de bovenkant van uw arm geplaatst.
  • Vervolgens wordt de huid rond het te injecteren armgebied gereinigd met een antiseptisch wattenstaafje.
  • Een instrument dat een vlindernaald wordt genoemd, wordt in de ader ingebracht. Deze naald, die ook aan een kleine katheter is bevestigd, houdt het bloed stabiel.
  • Ongeveer 1 - 4 milliliter bloed wordt in een kleine injectieflacon gedaan, een vacutainer genaamd.
  • De naald wordt verwijderd en vervolgens wordt uw arm verbonden.
  • Een klein flesje met bloed wordt naar het laboratorium gestuurd. Als het monster reactief is (positief) voorbarig), zal het laboratorium onmiddellijk een test uitvoeren om dit te bevestigen met behulp van een bloedmonster.
  • U ontvangt de resultaten 1-2 weken nadat de test is gedaan.

HIV ELISA speekseltest:

  • Mondeling uitstrijkje Plaats het 2-5 minuten tussen uw wang en tandvlees.
  • Mondeling uitstrijkje zet dan de oplossing in buffer.
  • Het handvat van het mondstaafje wordt dan afgebroken.
  • Oplossing buffer goed gesloten en naar het laboratorium gestuurd.
  • Als het monster reactief (voorlopig positief) is, voert het laboratorium direct een bevestigende test uit met hetzelfde monster.
  • U kunt de testresultaten 1-2 weken later ontvangen.

Wat gebeurt er na een HIV-testprocedure?

Het moeilijkste is niet het doen van de HIV-testprocedure, maar de tijd die wordt besteed aan het wachten op de resultaten. Vooral als je positieve resultaten krijgt voorbarig en moest nog een paar dagen wachten om het eindresultaat te ontvangen.

Volgens onderzoek uitgevoerd door het International Journal of STDs and AIDS, komt één op de 15 mensen niet terug naar de kliniek om hun testresultaten te ontvangen.

Beter, blijf kalm in afwachting van de resultaten. Zorg ervoor dat u met de dichtstbijzijnde mensen bent die altijd ondersteuning bieden.

De resultaten van de HIV-testprocedure lezen

De tijd die nodig is om een ​​antwoord te krijgen varieert. Hier leest u hoe u de resultaten van de HIV-testprocedure kunt lezen:

Als de testresultaten voorbarig niet-reactief, dan ben je hiv-negatief, dat wil zeggen dat je niet te vroeg met hiv bent geïnfecteerd of op hiv wordt getest. Met deze resultaten hoeft u geen verdere tests te doen, maar dit moet met uw arts worden besproken.

Als de test voorbarig het resultaat is reactief, dan wordt het geclassificeerd als positief voorbarig. Om de resultaten te bevestigen, werden verdere tests uitgevoerd. Als de vervolgtest een niet-reactief resultaat laat zien, dan ben je hiv-negatief of niet besmet.

Als de test voorbarig en de vervolgtest een reactieve uitslag laat zien, dan ben je positief op hiv-infectie. Vervolgens moet u met uw arts overleggen over de te nemen behandeling. (UH)

Lees ook: 6 stappen om hiv-overdracht van moeder op baby te voorkomen

Bron

Zeer goed gezondheid. Hoe hiv wordt gediagnosticeerd. oktober 2019.

ONS. Ministerie van Volksgezondheid en Human Services. Richtlijnen voor het gebruik van antiretrovirale middelen bij met HIV-1 geïnfecteerde volwassenen en adolescenten. juli 2018.

recente berichten

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found