Hallo! Eindelijk ben ik in Jakarta gesetteld na eerder een Indonesisch doktersstageprogramma te hebben gevolgd. Ik werd voor 1 jaar aan Sukabumi toegewezen als arts op de eerste hulp en puskesma's. Deze ervaring gaf me een overzicht van de wereld van werk.
Ter informatie, de stagearts is een huisarts (jawel, de artseneed!) die in een bepaald gebied onder het ministerie van Volksgezondheid is geplaatst om in dat gebied te dienen. Dus ja, ik ben terug!
De afronding van dit stageprogramma bracht me voor een dilemma. Welke weg moet ik nemen? Ik heb een droom om kinderarts te worden. Om dit te bereiken heb ik natuurlijk nog 4-5 jaar nodig om een opleiding te volgen. Het is vermoeiend, ik weet het!
Het blijkt echter dat de meeste gespecialiseerde onderwijsfaculteiten in Indonesië 6 maanden tot 1 jaar werkervaring nodig hebben, afhankelijk van de vraag van de respectievelijke universiteiten en faculteiten. Als u de opleiding van uw kind wilt volgen, hebben de meesten van hen 1 jaar werkervaring nodig.
Als we daarnaast een grote opleiding willen volgen (waaronder kindergeneeskunde, verloskunde, chirurgie en interne geneeskunde), volgen de meeste van mijn senioren regionale PTT-programma's. Dit programma is een dienst aan een bepaald gebied voor een door dat gebied bepaalde periode.
Het PTT-bereik varieert van 6 maanden tot 3 jaar, afhankelijk van de locatie en hoe afgelegen het gebied is. Dit regionale PTT-programma is bedoeld voor vrij afgelegen, minder wenselijke en grensgebieden. Het salaris van PTT-artsen varieert ook tussen 6-10 miljoen, afhankelijk van elke regio. Meestal is deze PTT-arts voorzien van officiële huisvesting en dienstauto's.
Als je echter niet geïnteresseerd bent in deelname aan PTT, kun je direct werken nadat de documenten voor de praktijkvergunning zijn voltooid (ongeveer 1-2 maanden na het voltooien van de stage). We kunnen cv's indienen bij openbare, particuliere, klinieken en gezondheidscentra.
Het salaris van huisartsen in Jakarta varieert van 6-12 miljoen, afhankelijk van het beleid op hun respectievelijke werkplekken en variërende werkuren. Zeker, nachtwacht is iets dat heel dicht bij ons zal zijn!
Waarom wordt niet iedereen specialist?
Omdat het moeilijk is. Gespecialiseerd onderwijs in Indonesië valt onder staatsuniversiteiten, die vrij veel zijn en verspreid zijn over Indonesië. Het acceptatiequotum voor elke batch specialistische registratie is ongeveer 5-15 personen, afhankelijk van de universiteit en de respectieve majors.
Bovendien kan de registratie van specialisten niet vaak worden gedaan. We kunnen maar 2-3 keer inschrijven. Na 3 pogingen en mislukte, probeerden enkele van mijn kennissen kansen in het buitenland te vinden.
Zo ja, waarom zou u dan niet in het buitenland studeren?
Want artsen die een specialistische opleiding in het buitenland volgen, moeten uiteindelijk in Indonesië een egalisatietraject doorlopen. Dit programma duurt 1-3 semesters aan universiteiten in Indonesië. Het moet gelijk worden gemaakt omdat niet alle landen hetzelfde onderwijs hebben, dus moeten ze de normen gelijkstellen aan ziekten in Indonesië.
Het is echter anders als de persoon van plan is naar school te gaan en in het land te wonen. De toepasselijke regelgeving is in overeenstemming met het land. Populaire bestemmingen voor specialistisch onderwijs zijn Duitsland, de Filippijnen, Nederland en de Verenigde Staten. Het is een lange weg, nietwaar? 
