Medicijnen innemen smaakt naar iets dat aan het dagelijks leven vastzit. Duizeligheid een beetje, paracetamoltabletten van verschillende merken zijn gemakkelijk thuis verkrijgbaar of kunnen gemakkelijk worden gekocht bij kraampjes of minimarkten. De overheid is via de Food and Drug Supervisory Agency (BPOM) zeer ijverig in het verspreiden van de CLICK Check, namelijk het controleren van verpakkingen, etiketten, distributievergunningen en houdbaarheidsdata van medicijnen.
Een van de meest cruciale onderdelen van de circulatie van een geneesmiddel is de vergunning voor de distributie van geneesmiddelen. Net als geboorteakten, ID-kaarten en rijbewijzen van Indonesische ingezetenen, heeft een medicijn ook een officieel nummer dat geregistreerd staat bij de toezichthouder, in dit geval BPOM. Dit nummer staat bekend als het Circulation Permit Number (NIE). Dit nummer heeft een verschillende geldigheidsduur tussen het ene artikel en het andere.
Waarom heeft NIE een houdbaarheidsdatum?
Medicijnen en voedingsproducten maken gebruik van technologie die voortdurend evolueert. Medicinale ingrediënten anno 1970 zijn zo anders dan medicinale ingrediënten anno 2017. De beperking van de geldigheidsduur, die vervolgens door de fabrikant kan worden verlengd, is om ervoor te zorgen dat veranderingen die optreden nog steeds onder controle zijn van regelgevers, zodat mensen nog steeds kunnen ontvangen en drugs consumeren die gegarandeerd zijn, zowel in termen van kwaliteit, kwaliteit als bruikbaarheid. NIE drugs worden uitgedrukt in een reeks letters en cijfers die een specifieke betekenis hebben.
Wat betekenen de cijfers en letters in de NIE?
Voor medicinale goederen in Indonesië bestaat het Circulation Permit Number (NIE) uit 15 tekens. Het beheer wordt uitgevoerd via BPOM, om precies te zijn bij gedeputeerde I. Nadat alles is geregeld, krijgt de producent een NIE van BPOM, die geldt zoals bepaald in het ontvangen NIE-document. In dit specifieke geval kunnen we er echt niet achter komen, maar de informatie kan worden gecontroleerd op de officiële BPOM-website.
Welnu, maar liefst 4 karakters van de 15 karakters gebruikte letters, namelijk de eerste 3 karakters en 1 karakter in de 14e volgorde. Terwijl de rest bestaat uit getallen die hun eigen betekenis hebben. Deze drie eerste karakters zijn de belangrijkste bron van duidelijkheid bij het herkennen van een medicijn.
1. Het eerste teken zal maar uit twee keuzes bestaan, namelijk D of G.
D wordt gegeven voor medicijnen gebrandmerkt alias wordt verkocht onder een handelsnaam, terwijl G betekent dat het medicijn een generiek medicijn is. Hieruit begrijpen we dat medicijnen volgens het register alleen uit medicijnen bestaan gebrandmerkt en generieke medicijnen. Dus als er een ander medicijn is dan generiek, betekent dit niet dat het een patentgeneesmiddel is. Geneesmiddelen die zich nog in de octrooiperiode bevinden, worden zeker onder aliassen verkocht merk, dus het kan een medicijn worden genoemd gebrandmerkt ook. Als het patent is verlopen en vervolgens wordt verkocht onder een merk dat niet de inhoud is, dan wordt het ook wel een medicijn genoemd gebrandmerkt. Zoek dus niet naar medicijnen waarvan de NIE de eerste letter P heeft, oftewel patent, oké? Gegarandeerd dat die er niet zal zijn.
2. Het tweede karakter is de identiteit van het medicijntype. Er zijn 5 keuzes namelijk B, T, K, P en N.
Als de code B is, betekent dit dat het medicijn dat we controleren een vrij verkrijgbaar medicijn is. Zelfzorggeneesmiddelen hebben een groen logo op de verpakking. We kunnen deze vrij verkrijgbare medicijnen zonder doktersrecept krijgen en we kunnen ze gemakkelijk kopen, zowel bij apotheken, drogisterijen als andere detailhandelskanalen. Het gebruik ervan wordt ook vrij verkrijgbaar genoemd omdat het geen speciale waarschuwingen heeft, zoals beperkte vrij verkrijgbare medicijnen.
Als de code T is, is het medicijn een beperkt vrij verkrijgbaar medicijn, dat wil zeggen een medicijn gemarkeerd met een blauwe cirkel. Dit medicijn is ook zonder doktersrecept verkrijgbaar en verkrijgbaar bij distributiekanalen, zoals apotheken en drogisterijen. Het verschil is dat er voor beperkte zelfzorggeneesmiddelen 6 waarschuwingen in een zwarte doos op de verpakking staan. Consumenten moeten deze waarschuwing in acht nemen voordat ze dit beperkte vrij verkrijgbare medicijn consumeren.
Als het tweede teken de letter K is, betekent dit dat de drug een harddrug is die we kennen met rode markeringen. Dit middel is alleen op doktersrecept verkrijgbaar en mag niet in drogisterijen, laat staan in stalletjes, worden gekocht. Geneesmiddelen met de markering K zijn alleen legaal verkrijgbaar in apotheken of ziekenhuizen.
Daarnaast zijn er ook nog 2 andere opties, namelijk P en N. P wordt gegeven voor psychofarmaca, terwijl N voor verdovende middelen is. Geneesmiddelen uit deze 2 categorieën worden specifiek beheerd in distributiekanalen, om misbruik dat momenteel in opkomst is, te voorkomen.
3. In het derde karakter zijn er wederom maar 2 keuzes, namelijk L of I.
L wordt gegeven aan medicijnen die in eigen land worden geproduceerd, terwijl I voor geïmporteerde medicijnen is. Dus, als er een vriend is die een medicijn met krachtige en geïmporteerde franje aanbeveelt, probeer dan dit derde cijfer te controleren. Als er L staat, is het duidelijk dat de bewering een leugen was. De overige 12 cijfers bestaande uit 11 cijfers en 1 letter zijn een combinatie van bedrijfsidentificatie, doseringsvorm, tot de registratieopdracht bij de toezichthouder.
Dus, als een medicijn is gebrandmerkt, harddrugs en in eigen land geproduceerd, het NIE-formaat is DKL 1234567891A1. Als een medicijn een generiek medicijn is, een beperkt vrij verkrijgbaar medicijn is en in eigen land wordt geproduceerd, is het formaat GTL 1234567891A1.
Wat betreft of een medicijn is gebrandmerkt, vrij verkrijgbare medicijnen en in het buitenland geproduceerd, betekent dat het formaat DBI 1234567891A1 is. Oh ja, het nummer 1234567891A1 is aangepast aan de respectievelijke registratieformaten bij de toezichthouder, ja. Om slimme consumenten te worden, focussen we ons simpelweg op de eerste drie karakters.
Dat is de uitleg van medicijnregistratie en registratieformaat. Vaak krijgen we iets dat een medicijn wordt genoemd, maar de NIE is niet zoals beschreven. Soms is het nummer in SD XXX of TR XXX formaat.
Als dit het geval is, is het zeker dat er zaken moeten worden opgehelderd. Als het formaat bijvoorbeeld SD is, is het product een supplement, geen medicijn. Ondertussen, als het product TR is, betekent dit dat het product in de categorie traditionele geneeskunde valt. Dus laat je niet gek maken.
Het is niet moeilijk, toch? Kom op, wees een slimme consument. Omdat intelligentie invloed lijkt te hebben op de gezondheid.
