Gewoon 5 minuten zitten, plotseling is de kleine rusteloos en wil rennen. Zo was het elke keer, alsof zijn energie nooit op zou raken. Omdat ze zo gepassioneerd is door veel dingen te doen, wordt moeder zelfs moe van zichzelf terwijl ze haar bewegingen volgt.
Ja, de vaardigheden van je kleintje groeien elk jaar, van wandelen, springen tot rennen, waardoor hij niet kan stoppen met ontdekken. Misschien is dit normaal want volgens mama laat de kleine zien dat hij actief is.
Als deze gewoonte het na verloop van tijd voor uw kind echter moeilijk maakt om zijn activiteiten en reacties op gebeurtenissen om hem heen te beheersen, moeten ouders alert en achterdochtig worden. De reden is dat deze gewoonte een teken kan zijn dat het kind als hyperactief is geclassificeerd.
Lees ook: Hyperactieve kinderen? Misschien komt het door ADHD!
Wat is het verschil tussen actieve en hyperactieve kinderen?
Het verschil in gedrag tussen actieve en hyperactieve kinderen is eigenlijk heel dun, oftewel niet gemakkelijk te herkennen. Als u echter meer oplettend bent om onderscheid te maken tussen hen, kunt u herkennen of uw kleintje hyperactief of gewoon actief is.
Let op, actieve kinderen zijn kinderen met een overschot aan energie en zullen dus meer bewegen dan andere kinderen. Deze situatie is heel natuurlijk voor kinderen. Ondertussen zijn hyperactieve kinderen kinderen met gedragsstoornissen als gevolg van abnormale hersenontwikkeling.
Deze aandoening wordt meestal veroorzaakt door een stoornis in het aandachtscentrum en de zenuwen van de motorische hersenen van het kind. Als gevolg hiervan zullen hyperactieve kinderen het moeilijk vinden om zich te concentreren, te denken en zich te concentreren.
Om de toestand van uw kleintje te kunnen bepalen, volgen hier enkele tekenen en verschillen tussen actieve en hyperactieve kinderen:
Actieve kinderen zijn meestal snel verveeld met een bepaald spel omdat het minder interessant en uitdagend is. Op andere momenten kan hij echter ook opgaan in speelgoed dat hij echt leuk vindt. Ondertussen raken hyperactieve kinderen sneller verveeld met allerlei soorten speelgoed. Dit komt omdat de aandachtsspanne van hyperactieve kinderen korter is.
Actieve kinderen kunnen zich concentreren wanneer andere mensen interessante onderwerpen presenteren. Hyperactieve kinderen zullen het echter moeilijk hebben als ze zich een paar minuten moeten concentreren op het luisteren naar een onderwerp. Hyperactieve kinderen zullen zich ook rusteloos voelen elke keer dat hen wordt gevraagd stil te zitten.
Tijdens de maaltijd zullen actieve kinderen moeilijk aan tafel kunnen eten omdat ze zich vervelen. Meestal zal hij andere activiteiten doen, zoals televisie kijken tijdens het eten. Ondertussen zijn hyperactieve kinderen niet alleen moeilijk uit te nodigen om aan tafel te eten, ze laten ook vaak eten staan voordat ze op zijn, omdat ze meer geïnteresseerd zijn in andere dingen.
Actieve kinderen zullen nieuwe woordenschat sneller oppikken en onthouden. Wanneer zijn emoties stabiel en kalm zijn, kan met hem worden gesproken en zelfs naar andere mensen worden geluisterd. Ondertussen hebben hyperactieve kinderen de neiging om in een snel tempo en hoog volume te spreken. Ook onderbreekt of onderbreekt hij vaker andermans gesprekken.
Wat betreft sociale contacten en vrienden maken, zijn actieve kinderen geduldiger. Ondertussen zullen hyperactieve kinderen over het algemeen niet willen toegeven of om de beurt met andere mensen omgaan.
- Hoewel elk kind vaak huilt als een vorm van communicatie, kan de gewoonte om te huilen bij actieve kinderen nog steeds worden getolereerd. Sterker nog, actieve kinderen kunnen nog steeds hun gevoelens vasthouden, zodat ze niet snel huilen. Ondertussen hebben hyperactieve kinderen overgevoelige eigenschappen. Ze worden gemakkelijk afgeleid door elke vorm van stimulatie en gaan dan klagen. Meestal uitte hij deze klacht door een gejammer zonder tranen.
Lees ook: Niet altijd zieke kinderen hebben antibiotica nodig
De genoemde signalen kunnen voor ouders een referentie zijn om de toestand van hun kleintje te herkennen. Om de juiste diagnose te krijgen, is er echter niets mis als ouders een psychiater raadplegen over de aandoening. Als blijkt dat het kind echt hyperactief is, zal de psychiater meestal therapie voorstellen om de symptomen te verminderen.
Hyperactieve kinderen zijn geen kinderen met een verstandelijke beperking. Ze moeten dus gerustgesteld en op de juiste manier worden behandeld. Daarnaast is geduld van ouders ook erg belangrijk bij het omgaan met hyperactieve kinderen. Ja, hoewel er geen medicijn is dat kinderen met hyperactieve aandoeningen kan genezen, kan grote aandacht van ouders hyperactieve kinderen echt helpen hun emoties beter onder controle te houden. (ZAK/AY)
