'Doc, wat is het geslacht van mijn baby? Kun je het geslacht al zien, doc? Zulke zinnen bijna elke keer dat de patiënt wordt gevraagd tijdens een echografisch onderzoek. Dus is echografie eigenlijk alleen bedoeld om de geslachten te zien? Wanneer hebben we een echo nodig? Hoe? In principe is echografie een vorm van diagnostische beeldvorming of beeldvorming of weergave die gebruik maakt van geluidsgolven met een hoge frequentie of ultrageluid kan worden genoemd. Deze diagnose kan worden gesteld via de buikwand (transabdominaal), via de vaginawand (transvaginaal) of via de anus (transrectaal) bij ongehuwde patiënten., Zelfs nu kan echografie worden gedaan via het perineum (het deel tussen de anus en de vulva/buitenkant van de vagina), om de voortgang van de bevalling te beoordelen.
2D-, 3D- en 4D-echografie
Maar over het algemeen wordt echografie in bepaalde gevallen via de buik of transvaginaal gedaan. Op basis van de beeldresultaten kan echografie worden onderverdeeld in 3, namelijk 2D, 3D of 4D echografie. Al deze beeldvorming is realtime, waarbij de weergegeven beelden kunnen bewegen volgens de bewegingen van de foetus in de baarmoeder, en ook de toestand van de omgeving in de baarmoeder kunnen beoordelen. Het grote publiek denkt vaak dat 4D-echografie beter is dan 2D-echografie, maar in principe kan als het wordt gedaan door een goede echoscopist, alleen met behulp van 2D-echografie beoordelen of er afwijkingen bij de foetus zijn. Voor kleine afwijkingen is het echter soms moeilijk te zien, zelfs met 4D-echografie. Zo ja, wat is het verschil met 2D-, 3D- of 4D-echografie? Het verschil zit hem voornamelijk in de kwaliteit van het verkregen beeld of de beeldvorming. Als 2D-echografie wordt gebruikt, is het verkregen beeld slechts een 2-dimensionaal beeld, maar bij 3D- of 4D-echografie is het vastgelegde beeld in de vorm van meerdere stukken tegelijk die de machine vervolgens kan verwerken zodat het lijkt op de oorspronkelijke vorm. Op 2D-echografie kunnen we bijvoorbeeld maar één snijvlak zien, het gezicht is moeilijk om het hele deel in één vlak te tonen vanwege de rondingen en verschillen in gezichtscontouren, maar door gebruik te maken van 3D- of 4D-technologie kan het gezichtsbeeld worden verwerkt als het origineel.
Dus wanneer moet een zwangere vrouw een echo laten maken?
Onmiddellijk na het verkrijgen van een positief testpakketresultaat, moet een echografisch onderzoek worden uitgevoerd om de locatie van de zwangerschapszak te zien, om de mogelijkheid van een zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten, om te beoordelen of de zwangerschapsduur in overeenstemming is met de zwangerschapsduur op basis van de HPHT (eerste dag van de laatste menstruatie) en of de zwangerschap enkelvoudig of meervoudig is. Over het algemeen wordt deze echo gemaakt met een transvaginale sonde (via de vagina) omdat de grootte van de zak over het algemeen nog klein is, dus het is moeilijk te beoordelen met een transabdominale sonde (door de baarmoederwand). Als er echter geen transvaginale sonde beschikbaar is, kan een transabominale onderzoek worden uitgevoerd met de opmerking dat de blaas volledig gevuld moet zijn, zodat de patiënt niet eerst moet plassen, in tegenstelling tot transvaginale echografie moet de patiënt worden gevraagd om eerst te plassen.
Heb je geen foto van de vruchtzak op het moment van de echo, ook al is het testpakket positief, betekent dit dat je niet zwanger bent?
Wat te doen? Hormonale indicatoren verkregen via het testpakket zullen dus inderdaad tekenen van zwangerschap vertonen voordat de zwangerschapszak kan worden geïdentificeerd met behulp van echografie. Als er op de echo geen beeld van de vruchtzak te zien is, terwijl het testpakket positief is, kan de patiënt gevraagd worden om binnen 2-3 weken nog een echo te doen. Als er bij het volgende bezoek nog steeds geen beeld is van de zwangerschapszak, kan een kwantitatief BHCG-onderzoek worden uitgevoerd om de hoeveelheid BHCG-hormoon en de zwangerschapsduur te vergelijken. Indien nodig kunnen ook seriële beoordelingen worden uitgevoerd.
Waarom moet er een echo worden gemaakt na een positief testpakketresultaat?
Zoals hierboven uitgelegd, is deze echo bedoeld om de zwangerschapszak te lokaliseren en zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten. Want als de zwangerschapszak zich buiten de baarmoeder bevindt, bestaat het risico op scheuren (geforceerd scheuren) wat het leven van de moeder in gevaar kan brengen omdat het bloedingen in de buikholte veroorzaakt. Het wordt meestal gekenmerkt door plotselinge hevige buikpijn en kan gepaard gaan met bloedingen van de geslachtsorganen. Patiënten voelen zich over het algemeen steeds zwakker en duizeliger. Als het niet onmiddellijk wordt behandeld, zal het bloeden aanhouden en leiden tot maternale sterfte.
Lees ook: 5 herkenbare tekenen van zwangerschap
Als er dan een zwangerschapszak in de baarmoeder wordt gevonden, wat moet er dan gebeuren?
Voer regelmatig prenatale controles uit, de volgende echografische screening kan worden gedaan bij 11-13 weken zwangerschap om te zien of er tekenen zijn van genetische aandoeningen (bijvoorbeeld het syndroom van Down), zoals dikke NT (nuchale translucentie), afwezigheid van neusbeenderen, defecten in de buikwandfoetus, enzovoort. Bij tweelingzwangerschappen kan worden beoordeeld of de placenta één of twee in aantal is. De volgende screening vindt plaats op de leeftijd van 20-24 weken. Op deze leeftijd kun je de anatomie van de foetus al zien, zoals de lippen, het hart, en als je geluk hebt, kun je het geslacht van de foetus zien. Bovendien kan het ook de groei en ontwikkeling van de foetus, de hoeveelheid vruchtwater, de beweging van de foetus en de positie van de placenta beoordelen, of deze nu het geboortekanaal bedekt of niet. Bij tweelingzwangerschappen is het noodzakelijk om te evalueren of er een discrepantie of discrepantie is in de groei tussen de twee foetussen. Verder wordt in het derde trimester rond 32-34 weken gescreend om de positie van de foetus te beoordelen, omdat in het algemeen het foetale hoofd het bekken ingaat op de leeftijd van 34-36 weken, hoewel bij vrouwen die zijn bevallen voorheen komt het hoofd soms pas in het bekken als de patiënt bezig is. Naast het beoordelen van de positie van de foetus, is het ook mogelijk om foetale biometrie, foetale groei en ontwikkeling, foetale activiteit, de hoeveelheid vruchtwater, het al dan niet gedraaide navelstreng en de locatie van de placenta te beoordelen. Als de placenta het geboortekanaal bedekt, is een normale bevalling zeker onmogelijk omdat er massale bloedingen kunnen optreden, de patiënt moet vanaf het begin worden opgeleid en voorbereid op een keizersnede. Zoals vermeld dat seriële echografie of periodieke echografie bedoeld is om de groei van de foetus te beoordelen, is het belangrijk om de resultaten van eerdere echografie-onderzoeken bij te voegen in het ANC-boek, zodat de volgende onderzoeker kan beoordelen of er sprake is van een groeiverschil. Als er een discrepantie is in de zwangerschapsduur in vergelijking met het vorige onderzoek, kan een bloedstroomtest worden uitgevoerd, of een OGTT (orale glucosetolerantietest) als de baby te groot is. Dus niet alleen geslacht, weet je, dat kan worden beoordeeld door middel van echografie. Er zijn andere diagnoses, zoals kijken naar de hartslag van de baby, de hoeveelheid vruchtwater, het zien van de zwangerschapsduur op basis van HPHT en afwijkingen die kunnen worden gezien door middel van echografie. (GS/OCH)
