Moeders, heb je ooit gehoord van de term onhandig bij kinderen? Onhandig vertaald in het Indonesisch betekent 'traag of onhandig'. Ouders en leerkrachten worden vaak "overgeslagen" om deze motorische stoornis te herkennen vanwege onwetendheid of zeer heterogene symptomen.
De term onhandig zelf werd in 1975 gepopulariseerd door de American Psychiatric Association met de terminologie "onhandig".onhandig kind syndroom”, die zich later ontwikkelde tot Developmental Coordination Disorder (DCD) of in het Indonesisch Coordination Developmental Disorder (GPK) genoemd.
Een kind wordt onhandig genoemd als het een ontwikkelingsstoornis heeft die wordt gekenmerkt door een significante verstoring van de motorische coördinatie en niet wordt veroorzaakt door een bepaalde medische aandoening, zoals hersenverlamming, spierdystrofie en mentale retardatie. Onhandige kinderen hebben een normaal intelligentieniveau (IQ). Ongeveer 6-13% van de schoolgaande kinderen ervaart dit en het komt vaker voor bij jongens.
Kan zijn toekomst verstoren
Weet je waarom onhandigheid niet genegeerd mag worden? Studies tonen aan dat de ervaren motorische coördinatiestoornissen kunnen aanhouden tot het kind de adolescentie en zelfs de volwassenheid bereikt.
Bij schoolgaande kinderen kan deze stoornis de academische prestaties en sociale relaties van kinderen verstoren. In de adolescentie kunnen problemen ingewikkelder worden omdat onhandige kinderen vaak problemen hebben met hun emoties en sociale problemen.
Motorische beweging zelf is onderverdeeld in grove en fijne motorische bewegingen. Passende motorische bewegingen vereisen een harmonieuze functie van de vijf zintuigen, het verwerken van informatie in de hersenen en het coördineren van hersenfuncties, zodat er uiteindelijk bepaalde bewegingspatronen ontstaan.
Dit is niet het geval bij onhandige kinderen, waar het informatieverwerkingsproces een achterstand heeft, vooral op het gebied van visueel-ruimtelijk (ruimtelijke planning). Er wordt gedacht dat genetische factoren een rol spelen bij de motorische vaardigheden van kinderen. Aandoeningen kunnen ook optreden als gevolg van fysiek en psychisch trauma, het komt bijvoorbeeld vaker voor bij kinderen met een voorgeschiedenis van geboortetrauma.
Kom op, leer de kenmerken kennen!
Onhandige kinderen kunnen eigenlijk vroeg worden opgespoord en zo vroeg mogelijk worden ingegrepen, moeders. Basismotorische ontwikkeling bij onhandige kinderen kan op basis van hun leeftijd binnen normale grenzen liggen.
Ze ervaren geen vertragingen, zoals zitten of lopen. Er kunnen echter vertragingen optreden wanneer het kind zich sociaal adaptief begint te ontwikkelen. Het onhandige kind lijkt niet zo bedreven als andere kinderen van zijn leeftijd in dingen als fietsen, een bal vangen, een potlood vasthouden, schrijven.
Bij kinderen die nog niet naar school gaan, kunnen moeders herkennen en vermoeden dat hij GPK heeft als hij vaak voorwerpen raakt of gemakkelijk valt tijdens het lopen of rennen, de neiging heeft om rommelig te zijn en liever zijn handen gebruikt bij het eten, en moeite heeft met het vasthouden van een potlood of het gebruiken van schaar.
Op schoolgaande leeftijd hebben onhandige kinderen de neiging om de dagelijkse vaardigheden die nodig zijn om zelfstandig te leven onder de knie te krijgen, zoals het dichtknopen van kleding, het sluiten van bekerdeksels, het strikken van schoenveters en het vouwen van hun eigen kleding.
Niet zelden wordt gemeld dat onhandige kinderen vaak de items die ze vasthouden laten vallen. Hij begon te worden verbannen uit de samenleving omdat hij als roekeloos en niet responsief werd beschouwd. Na verloop van tijd worden kinderen onzeker en trekken ze zich terug uit de samenleving. Hij kan ook leerstoornissen ervaren, die zijn academische prestaties beïnvloeden.
Wat te doen?
Een verstandige beslissing is natuurlijk om een arts te raadplegen om verder te graven, zodat deze correct kan diagnosticeren of je kleintje echt GPK heeft. Als hij de diagnose GPK krijgt, kan er veel worden gedaan.
Om zeker te zijn, kan de ernst van de ervaren coördinatiestoornis worden verminderd. Recente studies hebben aangetoond dat geïndividualiseerde ergotherapie (geïndividualiseerde ergotherapie) kan bepaalde motorische vaardigheden verbeteren, waardoor het zelfvertrouwen van een kind wordt bevorderd.
Bij dagelijkse activiteiten kunnen onhandige kinderen worden uitgenodigd om actiever te zijn in sportactiviteiten, zoals zwemmen, paardrijden of muziek maken. En het is belangrijk om een ondersteunende sfeer in het gezin te creëren, zodat ze zich niet anders voelen dan normale kinderen van hun leeftijd. (ONS)
Verwijzing
1. Zwicker JG, et al. Ontwikkelingscoördinatiestoornis: een beoordeling en update. Eur J Pediatr Neurol. 2012. Vol. 16 (6). P. 573-81.
2. Supartha M, et al. Onhandigheid. Sari Kindergeneeskunde. 2009. Vol. 11 (1). P. 26-31.
3. Hamilton S. Evaluatie van onhandigheid bij kinderen. Ben Fam Arts. 2002. Vol. 66(8). p.1435-1441.
4. Dahliana J. Langzaam kind vanwege een gestoorde coördinatieontwikkeling. Betreden via www.idai.or.id op 08 augustus 2019
