In de loop van de ontwikkeling van het kind komt er een moment dat uw kleintje kieskeurig en kieskeurig wordt wat betreft eten. Deze aandoening staat bekend als kieskeurig eten.
Hoewel deze periode voor ouders erg duizelig aanvoelt, is dit normaal bij peuters en duurt het meestal niet lang. In bepaalde gevallen kunnen sommige kinderen echter een extremere toestand ervaren en een eetstoornis hebben, de zogenaamde vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis (ARFID).
Lees ook: Hier zijn 9 manieren om met kieskeurige eters om te gaan
Wat is ARFID?
ARFID is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door de wens om zeer kleine hoeveelheden voedsel te eten of bepaalde voedingsmiddelen te vermijden. Deze aandoening is relatief nieuw en ontwikkelt zich in de vorige diagnostische categorie, namelijk eetstoornissen bij zuigelingen en jonge kinderen.
Kinderen met ARFID ontwikkelen bepaalde soorten problemen met het eten van voedsel waardoor ze bepaalde voedingsmiddelen vermijden of zelfs helemaal weigeren te eten. Daardoor kunnen ze niet genoeg voeding krijgen. Dit resulteert natuurlijk in voedingstekorten, vertraagde groei en problemen met gewichtstoename.
Naast gezondheidscomplicaties zullen kinderen met ARFID ook moeite hebben op school of bij het doen van verschillende activiteiten. Ze kunnen ook moeite hebben om deel te nemen aan sociale activiteiten, zoals eten met anderen en het onderhouden van relaties met anderen.
ARFID verschijnt meestal in de kindertijd of tijdens de kindertijd en kan aanhouden tot in de volwassenheid. In het begin kan ARFID eruitzien als kieskeurige eetgewoonten, die vaak voorkomen tijdens de kindertijd.
Veel kinderen weigeren bijvoorbeeld groenten of voedsel met een bepaalde geur en consistentie te eten. Dit kieskeurige eetpatroon verdwijnt echter meestal binnen een paar maanden zonder de groei of ontwikkeling te beïnvloeden. Van een kind wordt gezegd dat het ARFID heeft als:
- Eetstoornissen worden niet veroorzaakt door indigestie of andere medische aandoeningen.
- De eetstoornis wordt niet veroorzaakt door een specifiek voedingstekort of eettraditie.
De eetstoornis wordt niet veroorzaakt door een eetstoornis, zoals boulimia.
- De gewichtstoename van het kind komt niet overeen met de normale gewichtstoenamecurve voor kinderen van zijn leeftijd.
- Geen gewichtstoename of significant gewichtsverlies in de afgelopen maand.
ARFID kan, indien niet onmiddellijk behandeld, leiden tot ernstige complicaties op de lange termijn. Daarom is het belangrijk om onmiddellijk een nauwkeurige diagnose te krijgen.
Wat zijn de symptomen van ARFID?
Veel van de tekenen van ARFID zijn vergelijkbaar met de symptomen die ervoor zorgen dat een kind ondervoed is. Afgezien hiervan moet u onmiddellijk een arts raadplegen als uw kind een van de volgende symptomen vertoont:
- Het gewicht van het kind is lager dan normaal
- Niet zo vaak of zo veel eten als u zou moeten
- Snel geïrriteerd en veel huilen
- Ziet er gestrest en depressief uit
- Moeilijk poepen of pijn lijken te hebben als je het doet
- Vermoeidheid en lethargie
- Frequent braken
- Heeft geen leeftijd passende sociale vaardigheden en heeft de neiging om uit de buurt van andere mensen te blijven.
Symptomen van ARFID zijn vaak mild, dus ze zijn gewoon kieskeurig en vertonen mogelijk geen tekenen van ondervoeding. U moet de arts echter nog steeds informeren als uw kind deze eetgewoonte heeft.
Wat veroorzaakt ARFID?
De exacte oorzaak van de ARFID-aandoening is onbekend. Onderzoekers hebben echter bepaalde risicofactoren voor deze aandoening geïdentificeerd, waaronder:
- Mannelijk geslacht
- jonger dan 13 jaar
- gastro-intestinale symptomen hebben, zoals brandend maagzuur en constipatie
- Voedsel allergie.
De meeste gevallen van overgewicht en ondervoeding worden veroorzaakt door medische aandoeningen die verband houden met het spijsverteringsstelsel. In sommige gevallen worden sommige echter veroorzaakt door niet-medische aandoeningen als gevolg van ontoereikende eetgewoonten van kinderen, zoals:
- Het kind is ergens bang of gestrest over
- Kind is bang om te eten vanwege een traumatisch incident in het verleden, zoals verstikking of ernstig braken
- Het kind krijgt geen goede psychologische en emotionele reactie of behandeling van ouders of verzorgers. Het kind kan bijvoorbeeld bang zijn omdat de ouder te temperamentvol of depressief is
- Kinderen houden niet van eten met een bepaalde textuur, smaak of geur.
Hoe verloopt de afhandeling van ARFID?
In noodsituaties kan ziekenhuisopname nodig zijn. Bij behandeling krijgt het kind voldoende voeding via een infuus. Bovendien moet dit type eetstoornis in de meeste gevallen ook worden behandeld met voedingsbegeleiding of regelmatige afspraken met een therapeut. Deze therapie kan kinderen helpen bij het overwinnen van de stoornis.
Kinderen zullen meestal ook worden geadviseerd om een bepaald dieet te volgen of voedingssupplementen te nemen, om het aanbevolen gewicht te helpen bereiken tijdens de behandeling.
Op bepaalde tijden kunnen kinderen kieskeurig zijn over eten. Deze aandoening mag echter niet alleen worden gelaten, vooral als deze lang aanhoudt. Dit komt omdat deze aandoening kan leiden tot de ARFID-eetstoornis.
ARFID dat niet onmiddellijk wordt behandeld, heeft invloed op het groei- en ontwikkelingsproces van het kind. Let daarom altijd goed op en raadpleeg de arts over het voedingspatroon van uw kind, mama's! (ONS)
Bron
Gezondheidslijn Ouderschap. "Vermijdende / beperkende voedselinnamestoornis".
