Auto immuunziekte. Wat gaat er door je heen als je het hoort zeggen door een dokter of iemand om je heen? Immuunziekte? Een ongeneeslijke ziekte? Laten we uw nieuwsgierigheid naar auto-immuunziekten bij kinderen beantwoorden en waarom ze kinderen kunnen aanvallen, zelfs vanaf de geboorte, in de volgende recensie.
Definitie van auto-immuunziekte bij kinderen
Immuniteit of immuunsysteem is als een bewaker voor onze gezondheid. Zonder het immuunsysteem als natuurlijke afweer van het menselijk lichaam tegen ziekteverwekkers van buitenaf, zouden we de hele tijd ziek zijn. Dit complexe netwerk van cellen, organen en moleculen bestrijdt zaken als bacteriën en virussen 24 uur per dag, van top tot teen.
Als we vanuit dit perspectief naar het immuunsysteem kijken, ziet het immuunsysteem eruit als een "beschermengel" die hard voor ons werkt. Er zullen echter altijd twee kanten aan alles zijn. Deze goedbedoelde immuniteit kan ook een formidabele bedreiging vormen wanneer hij zich tegen ons keert. Dit is wat een auto-immuunziekte wordt genoemd, met de definitie van "auto" wat "zelf" betekent.
Statistisch gezien treffen auto-immuunziekten, zoals multiple sclerose en type 1 diabetes mellitus, ongeveer 5% van de wereldbevolking. Ondertussen worden in Indonesië gemeld dat auto-immuunziekten 40 miljoen mensen hebben getroffen. Dit cijfer is gebaseerd op gegevens gepresenteerd door Iris Rengganis, een lid van de raad van toezicht van de Marisza Cardoba Foundation (MCF), evenals voorzitter van de Indonesische Allergy Immunology Association (Peralmuni) in 2017. Een van de meest voorkomende soorten auto-immuunziekte gevonden in Indonesië is lupus.
Hoe zit het dan met de kinderen? In feite zijn auto-immuunziekten bij kinderen zeldzaam. Het kan zijn dat dit wordt beïnvloed door de moeilijkheid om auto-immuunziekten bij kinderen te diagnosticeren wanneer ze daadwerkelijk bij kinderen voorkomen. Dat is waarom, als je kleintje een auto-immuunprobleem heeft (maar God verhoede tot dat gebeurt, moeders...), de levensverwachting van je kleintje echt zal afhangen van ons doorzettingsvermogen als ouders om erachter te komen wat het is, en het dan agressief te behandelen .
Lees ook: Wat is auto-immuunziekte? Ken de soorten en kenmerken!
Oorzaken van auto-immuunziekte bij kinderen
Hoe zit het met de oorzaken van auto-immuunziekten? Zo'n simpele vraag, eerlijk gezegd nog steeds erg moeilijk te beantwoorden. Hoewel auto-immuunziekten ongeveer 23 miljoen Amerikanen treffen, is de studie van het immuunsysteem (immunologie) nog steeds een groeiend veld. Artsen en onderzoekers leren nog steeds over het natuurlijke afweersysteem van het lichaam en wat er gebeurt als het niet goed werkt. Om auto-immuunziekten bij kinderen beter te begrijpen, is het een goed idee om even de tijd te nemen om enkele basisfeiten te leren over hoe het immuunsysteem werkt.
Wanneer een vreemde substantie (antigeen), zoals bacteriën, virussen of pollen, het lichaam binnendringt, confronteert het het aangeboren immuunsysteem (aangeboren immuunsysteem) . Het aangeboren immuunsysteem is een niet-specifieke aangeboren reactie op een antigeen. Dit is een algemene set van afweermechanismen die de huid en slijmvliezen omvat, en reacties zoals hoest- en niesreflexen.
Het aangeboren immuunsysteem omvat ook witte bloedcellen, fagocyten genaamd, die zijn ontworpen om elk antigeen te verslinden dat externe verdedigingen omzeilt. Het aangeboren immuunsysteem zal dan de indringer vernietigen of tijd kopen voor het immuunsysteem om zich aan te passen (adaptief immuunsysteem) meer complexe kunnen werken. Het adaptieve immuunsysteem zelf is een specifieke reactie die zich blijft ontwikkelen tegen antigenen. Het is een gerichte verdediging die de aanvaller identificeert en unieke eiwitten (antilichamen) maakt om hem als aanval te markeren.
De belangrijkste spelers in het adaptieve immuunsysteem zijn:
- Gespecialiseerde witte bloedcellen, B-cellen genaamd, produceren antilichamen.
- T-cellen die aanvallen coördineren en uitvoeren. Hij zal ook een signaal geven wanneer de aanval moet stoppen.
Oké, laten we teruggaan naar de oorspronkelijke vraag. Dus, wat veroorzaakt auto-immuunziekten, inclusief auto-immuunziekten bij kinderen? Tot nu toe is het nog steeds een raadsel waarom het immuunsysteem, zelfs bij kinderen van wie het immuunsysteem nog volop in ontwikkeling is, het eigen lichaam kan aanvallen.
Maar één ding is zeker, auto-immuunziekten zijn niet besmettelijk en lijken niet door één bepaald ding te worden veroorzaakt. Dit is de reden waarom wetenschappers geloven dat er achter alle auto-immuunziekten verschillende factoren zijn die bijdragen. Onder andere zijn:
- Erfelijkheid: bepaalde genen die door ouders worden doorgegeven, maken sommige kinderen vatbaar voor auto-immuunziekten.
- Omgevingsfactoren: Auto-immuunziekten manifesteren zich mogelijk pas als ze door iets worden veroorzaakt, zoals een infectie of blootstelling aan bepaalde toxines of medicijnen.
- Hormonale factoren: Aangezien veel auto-immuunziekten meisjes en jonge vrouwen treffen, kunnen bepaalde vrouwelijke hormonen, zoals oestrogeen, ook een rol spelen bij de verspreiding van deze ziekten. Auto-immuunziekten komen het meest voor bij vrouwen, dus ze worden over het algemeen als een vrouwenziekte beschouwd.
Tot nu toe proberen onderzoekers nog te achterhalen welke genen erbij betrokken zijn en hoe ze op elkaar inwerken. Ze onderzoeken ook een aantal mogelijke omgevings- en hormonale triggers, dus het is te hopen dat er op een dag medicijnen zullen worden gevonden om auto-immuunziekten te genezen of zelfs te voorkomen.
Wat zijn auto-immuunziekten bij kinderen?
Het immuunsysteem is ontworpen om het hele lichaam te beschermen. Als het niet werkt, kan het bijna elk deel van het lichaam aanvallen, van de huid tot gewrichten tot bloedvaten. Erger nog, ze reageren allemaal op verschillende manieren en vereisen vaak verschillende behandelingsstrategieën.
Over het algemeen zijn auto-immuunziekten verdeeld in twee basisgroepen, namelijk:
1. Orgaanspecifieke (ook wel gelokaliseerde) aandoeningen, die zich richten op één bepaald orgaan of type weefsel. Bestaande uit:
- De ziekte van Addison tast de bijnieren aan.
- Auto-immuunhepatitis tast de lever aan.
- De ziekte van Crohn tast het spijsverteringskanaal aan.
- Multiple sclerose (MS) tast het centrale zenuwstelsel aan.
- Type 1 diabetes tast de alvleesklier aan.
- Colitis ulcerosa beïnvloedt het spijsverteringskanaal.
2. Niet-orgaanspecifieke (ook wel systemische) aandoeningen genoemd, die problemen veroorzaken in het hele lichaam. Bestaande uit:
- Juveniele dermatomyositis, die de huid en spieren aantast.
- Juveniele idiopathische reuma, die de gewrichten en soms de huid en longen aantast.
- Lupus tast de gewrichten, huid, lever, nieren, hart, hersenen en andere organen aan.
- Sclerodermie, die de huid, gewrichten, darmen en soms de longen aantast.
Ongeacht het type auto-immuunziekte dat het treft, zijn de meeste patiënten zich aanvankelijk niet bewust van waar ze daadwerkelijk aan lijden, waardoor ze gedwongen zijn een aantal artsen te raadplegen, maar geen echte aanwijzingen kunnen vinden. Deze fase staat bekend als: dokter winkelen of winkelen voor een dokter.
"Een persoon kan meer dan één type auto-immuniteit hebben, dus het is belangrijk dat huisartsen kennis hebben van auto-immuniteit om dieper in hun patiënten te graven. Dus ze kunnen dan verdere aanbevelingen doen aan interne geneeskunde-experts, "zei dr. Andini S. Natasari MRes, een auto-immuunziekte en de oprichter en algemeen voorzitter van de Indonesische auto-immuungemeenschap (IMUNESIA).
Lees ook: Kan auto-immuniteit worden genezen?
Symptomen van auto-immuunziekte bij kinderen
Als een ziekte met "1000 gezichten" zijn auto-immuunziekten bij kinderen moeilijk te diagnosticeren. In feite is er niet één reeks symptomen die het spectrum van auto-immuunziekten dekt. De meest voorkomende symptomen zijn meestal niet-specifiek, wat betekent dat ze kunnen worden veroorzaakt door aandoeningen die niets met het immuunsysteem te maken hebben. Dit kan het voor artsen moeilijk maken om auto-immuunziekten bij kinderen te diagnosticeren. Als gevolg hiervan kan een kind een aantal tests nodig hebben om de mogelijke oorzaken van hun symptomen te achterhalen.
Tekenen dat een kind mogelijk een probleem met het immuunsysteem heeft, zijn onder meer:
- Lichte koorts.
- Vermoeidheid of chronische vermoeidheid.
- Duizelig.
- Gewichtsverlies.
- Huiduitslag en laesies.
- Stijfheid in gewrichten.
- Broos haar of haaruitval.
- Droge ogen en/of mond.
- Het kind voelt zich over het algemeen onwel.
Houd er rekening mee dat terugkerende koorts, vermoeidheid, huiduitslag, gewichtsverlies, enzovoort geen echt bewijs zijn dat een kind een auto-immuunziekte heeft, maar ze betekenen wel dat het kind ziek is en medische hulp nodig heeft. De volgende stap in de behandeling kan de kinderarts doorverwijzen naar een subspecialist, zoals een reumatoloog, als hij een auto-immuunziekte vermoedt.
Lees ook: Leven met auto-immuunpatiënten
Bron
Seattle kinderen. Pediatrische auto-immuunziekte.
Kinderziekenhuis. Auto-immuunziekten.
NCBI. Vaccinatie en auto-immuunziekten.
Dagelijkse gezondheid. Auto-immuunziekten bij kinderen.
