Schildklierfunctietesten worden gedaan om te meten of erachter te komen hoe goed de schildklier werkt. Deze schildklierfunctietest kan ook van bloedonderzoek tot onderzoek met behulp van echografie. Dus, hoe wordt de procedure voor een schildklierfunctietest uitgevoerd? Kom op, ontdek meer!
Schildklierfunctietestprocedures
De schildklier is een kleine klier aan de onderkant van de voorkant van de nek die helpt bij de stofwisseling, energie en stemming. Schildklierfunctietests zijn een reeks tests die worden uitgevoerd om erachter te komen hoe goed de schildklier functioneert. Schildklierfunctietests omvatten T3, T3RU, T4 en TSH.
De schildklier produceert twee belangrijke hormonen, namelijk: trijoodthyronine (T3) en thyroxine (T4). Als uw schildklier niet genoeg van deze hormonen produceert, kunt u symptomen krijgen zoals gewichtstoename, gebrek aan energie en depressie. Welnu, deze aandoening wordt hypothyreoïdie genoemd.
Wanneer de schildklier echter te veel hormonen produceert, kunt u gewichtsverlies ervaren, u rustelozer voelen en zelfs tremoren krijgen. Deze aandoening staat bekend als hyperthyreoïdie. Over het algemeen zullen artsen die de schildklierhormoonspiegels willen weten, u vragen om een T4-test of zelfs een T4-test schildklier stimulerend hormoon (TSH).
Voordat u het bloedmonster neemt dat nodig is voor schildklierfunctietests, is het een goed idee om uw arts te vertellen welke medicijnen u gebruikt. Vertel ook uw toestand als u zwanger bent of zwanger bent. Dit komt omdat zwangerschap en bepaalde medicijnen de testresultaten kunnen beïnvloeden.
Bloedafname of ook wel bekend als venapunctie is een veel voorkomende procedure die in het laboratorium wordt uitgevoerd. U wordt gevraagd in een comfortabele stoel te gaan zitten of op een ledikant of matras te gaan liggen. Als u een shirt met lange mouwen draagt, wordt u gevraagd één mouw op te rollen.
Daarna gaat de medic op zoek naar een geschikte ader en steekt een naald onder de huid en in de ader. Op zulke momenten kunt u een scherpe prik voelen wanneer de naald de huid doorboort. Dokters zullen zo nodig bloed afnemen en het naar een laboratorium sturen voor analyse.
Welnu, als de hoeveelheid bloed die nodig is voor de test geschikt is, zal de medische officier de spuit terugtrekken, drukken en een klein verband over de naaldprikwond plaatsen totdat het bloeden stopt. Daarna kunt u zoals gewoonlijk direct weer aan de slag.
Resultaten van schildklierfunctietest begrijpen
De T4- en TSH-tests zijn de twee meest voorkomende schildklierfunctietests en worden meestal samen uitgevoerd. De T4-test is ook bekend als de thyroxine-test. Een hoog T4-niveau geeft aan dat de schildklier overactief is (hyperthyreoïdie). Symptomen zijn onder meer angst, gewichtsverlies, tremoren en diarree.
Ondertussen wordt de TSH-test gedaan om het niveau van schildklierstimulerend hormoon in het bloed te meten. Normale TSH ligt tussen 0,4 en 4,0 milliinternationale eenheden hormoon per liter bloed (mIU/L). Als u symptomen van hypothyreoïdie vertoont en uw TSH hoger is dan 2,0 mIE/L, dan loopt u risico op hypothyreoïdie.
Symptomen van hypothyreoïdie zijn onder meer gewichtstoename, vermoeidheid, depressie, gemakkelijk haarverlies en broze nagels. Uw arts kan u aanraden om ten minste jaarlijks een schildklierfunctietest uit te voeren. De arts zal ook beslissen over bepaalde medicijnen, zoals levothyroxine om de symptomen te verlichten.
Zowel T4- als TSH-tests worden routinematig uitgevoerd op pasgeborenen. Dit is om de functie van de als laag geclassificeerde schildklier te identificeren of te kennen. Als het onbehandeld blijft, zal het aangeboren hypothyreoïdie veroorzaken, wat kan leiden tot ontwikkelingsstoornissen.
De T3-test wordt gedaan om de triiodothyronine-hormoonspiegels te controleren en wordt meestal gedaan als de T4- en TSH-tests hyperthyreoïdie suggereren. Deze T3-test wordt gedaan als u symptomen van een overactieve schildklier vertoont. Het normale bereik voor T3 is 100-200 nanogram hormoon per deciliter (ng/dL).
Hoge niveaus duiden op de ziekte van Grave, een auto-immuunziekte die gepaard gaat met hyperthyreoïdie. Daarnaast is er ook een test Resultaten van T3-harsopname (T3RU). Deze test meet de bindingscapaciteit van een hormoon genaamd thyroxine-bindend globuline (TBG).
Als het T3-niveau hoog is, moet de TBG-bindingscapaciteit laag zijn. Abnormaal lage TBG-waarden duiden vaak op een probleem met de nieren of het lichaam krijgt niet genoeg eiwitten binnen. Abnormaal hoge niveaus van TBG duiden op hoge niveaus van oestrogeen in het lichaam.
Als uit een bloedtest blijkt dat de schildklier overactief of onderactief is, zal uw arts andere tests aanbevelen. Aarzel daarom niet om onmiddellijk een arts te raadplegen als u bepaalde symptomen ervaart voor een juiste diagnose en behandeling.
Verwijzing:
Walker HK, Zaal WD & Hurst, JW. 1990. Klinische methoden: de geschiedenis, fysieke en laboratoriumonderzoeken . Boston: Butterworths.
Johns Hopkins-medicijn. Schildklierfunctietests .
Gezondheidslijn. 2018. Schildklierfunctietests .
