In maart nodigt GueSehat ons uit om meer te weten te komen over een van de infectieziekten met een hoge incidentie in Indonesië, namelijk tuberculose, ook wel tbc genoemd. Tuberculose is een ziekte die de luchtwegen aantast, die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie Mycobacterium tuberculosis. Deze ziekte is besmettelijk, voornamelijk via de lucht, met symptomen van hoest die niet binnen twee weken verdwijnt, bloed ophoesten, zwakte, kortademigheid en verminderde eetlust.
Als infectieziekte is het nemen van medicijnen de belangrijkste behandeling voor tuberculose. Als apotheker zie ik veel patiënten tbc-medicijnen nemen. Geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor de behandeling van tuberculose zijn rifampicine, isoniazide, ethambutol en pyrazinamide. In sommige gevallen worden ook andere geneesmiddelen gebruikt, namelijk streptomycine en chinolon-antibiotica, zoals ofloxacine of levofloxacine.
Wist de Healthy Gang dat er veel interessante feiten zijn over tbc-medicijnen? Van hoe het te gebruiken tot de bijwerkingen die vaak optreden. Wat zijn deze interessante feiten? Kom op, laten we eens kijken!
1. De tbc-behandeling wordt gedurende ten minste 6 maanden uitgevoerd
De bacterie die tbc veroorzaakt, is een van de 'veerkrachtige' bacteriën. Als het niet volledig wordt vernietigd, is het zeer waarschijnlijk dat de tuberculose terugkeert, ook al zijn de symptomen verdwenen. Daarom wordt de behandeling voor een lange periode uitgevoerd, zodat de tbc-bacteriën in het lichaam volledig worden bestreden en niet opnieuw zullen aanvallen!
De eerste twee maanden van de tbc-behandeling worden de intensieve fase genoemd. In deze fase worden vier soorten medicijnen gebruikt, namelijk rifampicine, isoniazide, pyrazinamide en ethambutol. De volgende vier maanden wordt de voortzettingsfase genoemd, waarbij twee soorten medicijnen worden gebruikt, namelijk rifampicine en isoniazide.
2. Rifampicine zorgt ervoor dat lichaamsvloeistoffen rood worden en dit is normaal!
Een van de belangrijke punten die ik altijd maak bij het geven van medicijninformatie aan tbc-patiënten, is dat rifampicine, een van de tbc-medicijnen, ervoor kan zorgen dat lichaamsvloeistoffen rood-oranje van kleur worden. Lichaamsvloeistoffen in kwestie omvatten urine, oftewel urine, zweet, tranen en speeksel. Dit is normaal en is geen gevaarlijke bijwerking. Deze informatie moet altijd aan de patiënt worden gegeven, zodat deze niet verrast wordt en de therapie voortzet wanneer deze wordt ervaren.
3. Rifampicine is beter om op een lege maag in te nemen
Nog steeds met betrekking tot rifampicine, wordt aanbevolen om dit tbc-medicijn op een lege maag in te nemen, ongeveer 1 uur voor het eten of 2 uur na het eten. Dit heeft tot doel de opname van rifampicine uit het maagdarmkanaal in de bloedsomloop te optimaliseren. Omdat voedsel de absorptie van rifampicine zal verminderen, dus het kan de effectiviteit ervan bij het doden van bacteriën verminderen.
4. Isoniazide wordt vaak gecombineerd met vitamine B6 om bijwerkingen te verminderen
Isoniazide, een van de componenten bij de behandeling van tuberculose, kan bijwerkingen van perifere neuropathie veroorzaken. Meestal wordt dit gekenmerkt door het verschijnen van een tintelend of branderig gevoel in de voeten. Pyridoxine of vitamine B6 met een dosis van 100 mg eenmaal per dag kan worden ingenomen om deze bijwerkingen te verhelpen. Daarom worden isoniazidetabletten die op de markt zijn meestal gecombineerd met vitamine B6.
5. De leverfunctie moet periodiek worden gecontroleerd bij het gebruik van tbc-medicijnen
Controle van de leverfunctie zal routinematig worden uitgevoerd door artsen terwijl de patiënt tbc-medicijnen gebruikt. De uitgevoerde monitoring omvatte het controleren van de serumtransaminasespiegels of SGPT en SGOT, door het bloed van de patiënt af te nemen en dit in het laboratorium te controleren.
Als een bijwerking van geneesmiddelgeïnduceerde hepatitis wordt vermoed, zal de arts verschillende opties uitvoeren, waaronder dosisaanpassingen, tijdelijke stopzetting van het medicijn of veranderingen in het medicijnregime. Wel is duidelijk dat er een diepgaand onderzoek moet komen om de tbc-bacterie uit te roeien. Maar tegelijkertijd kunnen ook bijwerkingen worden geminimaliseerd!
6. TB-medicijnen kunnen nog steeds worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn en borstvoeding geven
Volgens de richtlijnen voor de diagnose en het beheer van tuberculose in Indonesië, uitgegeven door de Indonesische vereniging van longartsen, moeten tbc-medicijnen nog steeds worden gebruikt, zelfs als een vrouw met tbc zwanger is. De uitzondering is voor het medicijn streptomycine, omdat het gehoorverlies bij de foetus kan veroorzaken.
Terwijl bij vrouwen die borstvoeding geven, dezelfde richtlijnen ook aanbevelen om het medicijn voort te zetten. De geconsumeerde tbc-medicijnen hebben inderdaad invloed op de moedermelk, maar de concentratie is erg klein. Het veroorzaakt dus geen schadelijke effecten voor baby's die borstvoeding krijgen.
7. TB-medicijnen mogen niet samen met hormonale anticonceptiva worden ingenomen
Vrouwelijke tbc-patiënten in de vruchtbare leeftijd wordt afgeraden om hormonale anticonceptiva te gebruiken tijdens het gebruik van tbc-medicijnen. Dit komt door geneesmiddelinteracties tussen tbc-geneesmiddelen en hormonale anticonceptiva, wat resulteert in een afname van de effectiviteit van anticonceptiva bij het voorkomen van zwangerschap. Daarom wordt aanbevolen om andere anticonceptiemethoden te gebruiken.
Nou, bendes, dat zijn de 7 feiten achter tbc-medicijnen die je moet weten. Het nemen van de juiste medicatie zal echt helpen in de strijd tegen tuberculose. Laat het gebrek aan informatie niet leiden tot stopzetting van de tbc-behandeling. Laten we samen tbc bestrijden! (ONS)
